De vrije dag van vandaag heb ik besteed aan het opnieuw selekteren van de jonge duiven. De jonge duiven zijn sinds begin november niet meer regelmatig los geweest. Duiven die in dat ritme zitten ontwikkelen een soort niet-natuurlijke vitaliteit. Een soort vliegconditie. Als gevolg daarvan voelen ze bijna allemaal hetzelfde aan. Degenen die dan niet goed aanvoelen zullen dat bijna nooit meer doen.
Maar nu als ze een paar maanden niet meer regelmatig trainen. Dan loopt die vliegconditie langzaam maar zeker achteruit en dan vallen er bij de selektie weer een stel door de mand. Zo deed ik dat vroeger altijd. Vorige winter waren de jongen bijna iedere dag buiten en dacht ik dat er bijna geen rommel tussen zat. Tot voor een maand of twee geleden dacht ik hetzelfde over. Enkele weken geleden pakte ik zo hier en daar een jonge duif beet en dacht er ineens aan hoe ik het vroeger deed.
Vandaag heb ik de jongen dus allemaal nog eens aandachtig bekeken en heb er 45 uit gedaan. Dat lijken er veel, maar stuk voor stuk zouden ze op de lange duur door de mand zijn gevallen. Daarom beter vroeg de knoop doorgehakt dan later een teleurstelling opgelopen. Misschien een goed idee om zelf ook nog eens door uw bestand vliegduiven heen te gaan. Ik heb me in ieder geval voorgenomen om nog veel meer selektie momenten in te bouwen in de toekomst. Alleen met het beste materiaal kom je verder!