Langs deze weg wil ik iedereen bedanken die mij heeft gemaild naar aanleiding van mijn laatste artikel in het vorige nummer van Winning. Diverse lezers maakten mij erop attent dat je eigenlijk best wel trots mocht zijn op het stelen van je ideeën. Immers slechts goede ideeën worden gestolen. Slechte niet. Die blijven echt niet zo lang in de bureaulade liggen. En het uiteindelijke resultaat was toch dat de ivoren toren in Veenendaal open ging richting liefhebbers. En dat was toch sinds mensen heugenis niet gebeurd? Daar mocht je toch eigenlijk best een heel klein beetje trots op zijn?
Iets meer dan een week geleden vond er een forum plaats in Soest. Een van de forum leden was de vervoers- en lossingsmanager van Afdeling 7 Jos de Ridder uit Asperen. Speciaal voor hem was ik naar Soest gegaan om eens te horen of hij toch nog niet iets te vertellen had over de welzijns aspecten binnen onze Afdeling; het vervoeren, verzorgen en lossen van de duiven. Echter voordat het forum begon meldde de forumleider om uitdrukkelijk geen vragen te stellen aan Jos over lossen, vervoeren en verzorgen van de duiven onderweg. Daar was ik nu net voor gekomen! Niet om te horen hoe de crack’s van Jos erin slagen om regelmatig met ongelooflijke voorsprong concoursen te winnen. Dat verhaal had ik al horen vertellen.
Maar Jos liet zo heel af en toe toch iets los. In zijn visie is het aanpassen van een container niets anders dan gewoon opknappen. Daar was de afdeling de hele winter erg druk mee geweest. Een kwastje verf hier en een nieuwe plank over een verrotte heen daar. Nee, dat kwam best goed.
En toen kwam de aap uit de mouw: onze Jos moest totaal niets hebben van de NPO plannen. Het vervoer aanpassen aan de wensen van de overheid en Brussel. Dat zou enorme aantallen leden gaan kosten binnen Afdeling 7. En leden gaan vragen om zoveel geld op te hoesten voor nieuw vervoer, nee dat kon absoluut niet. Dat kon hij niet over zijn hart verkrijgen. Daar kon hij toch niet bij de melkers mee aan komen? Nee, alles moest maar bij het oude blijven. Zo was het goed. Toch?
De uitlatingen van NPO kiesman Jos de Ridder stemden me na die vrijdagavond in Soest heel wat minder trots. Zijn mede kiesmannen van Afdeling 7 zijn ook allemaal mannen uit het vervoer. En die zouden er zeker hetzelfde over denken. En een week later bleek dat gevoel keiharde waarheid te zijn geworden. Alle kiesmannen, geen één uitgezonderd, stemden tegen het plan van de NPO om duiven succesvol te lossen. En over de plannen om het vervoer en de reglementen op dat gebied te verbeteren wilde het men al helemaal niet eens hebben.
Ik denk dat heel duivenminnend Nederland het nu onderhand wel door heeft waar de schoen wringt. Sinds dat de afdelingen middels een NPO vergadering autonomiteit hebben verkregen is het fout gegaan in de organisatie. De NPO is immers niet meer bij machte om een afdeling die over de schreef is gegaan tot de orde te roepen? Of een afdeling die middels een Tucht- of Geschil zaak op een fout is gewezen die fout te laten herroepen? Waar staat de NPO dan nu nog in onze organisatie? Dat is de vraag die nu rijst.
Ik vermoed dat het binnen enkele jaren duidelijk wordt. De aantallen leden zijn met schrikbarende aantallen afgenomen. En de bedragen die de NPO op haar begroting opvoert rijzen de pan uit. Bureau kosten. Rechtskosten. Om de belangrijksten maar eens te noemen. Als NPO-bestuurder heb ik daar samen met mijn oud-collega NPO-bestuurder Hans van der Veer meermalen op gehamerd. Maar het mocht niet baten. Nu kreeg de NPO afgelopen zaterdag de rekening gepresenteerd van de kiesmannen: er werd flink gestreept in de begroting. En hoe gaan we dat nu oplossen?
Ook dat scenario heb ik als NPO-bestuurder al eens op de bestuurstafel gedeponeerd. Nu moet de NPO met de billen bloot. Want als er niemand is die de rekeningen betaalt, wie doet dat dan wel? Het doem scenario dat ik gekenschetst heb was er een dat er na heel veel bezuinigingen een NPO-bureautje over bleef. En geen NPO meer met een bestuur. En tenslotte helemaal geen NPO meer. Slechts een winkeltje waar de afdelingen ringen, gummiringen en chipringen bestelden. Voor die gevallen waar ze die zaken nog niet zelf regelen… En dat is het begin van het einde. Met 11-12-13 en tig kleine NPO-tjes. Terug naar af. De geschiedenis herhaalt zich… Of wordt de soep toch niet zo heet gegeten… Ik ben bang dat zolang de afdelingen autonoom blijven het inderdaad wel die kant uit gaat.
Maar voordat het zover is zal de Nederlandse duivensport en die daaromheen een gevoelige klap oplopen. Enkele jaren terug schreef ik over de noodkreet van Leo Turley uit het Australische Perth. Ook hij waarschuwde tegen het kruidenieren in de eigen winkel van zijn duivenbond. Voor zijn bond had hij een soort code opgesteld als hulp bij het opstellen van regels die verwerkt moesten gaan worden in de daar op handen zijnde Wet Welzijn Dieren. En ook daar veegde de duivenbond zijn voeten aan welgemeende adviezen. Wat er inmiddels gebeurd is dat de Australische overheid zelf de regels voor de duivensport heeft opgesteld. Gelukkig voor de duivensport misschien is dat ze de “Code of Practise” van Leo Turley over genomen hebben. Lees wat Leo me vorige week schreef:
“Steven...
Our Code of Practice has only just been accepted by the new Animal Welfare 'Police' without change (I wrote it 9 years ago) and the fact nothing been changed over that time is a source of personal satisfaction. Now of course the game is getting very real... if our organisation get caught harming the birds (the offence of cruelty is define as 'Harm') then everyone who is an executor of the organisation gets fined individually and personally and the organisation gets 5 times that fine. Personal fines range from $AU2,000 to $AU50,000 and 5 years jail... so things are going to get serious very soon.
Keep well,
Leo”.
De Australische Wet Welzijn Dieren is dus klaar. En de straffen zijn niet mals. Iedereen kan als overtreder beboet worden met geldboetes variërend van $AU2000 tot $AU50000 (de Australische Dollar deed vroeger ongeveer 1,25 in Guldens). Die boetes zijn niet mis. Maar nu komt het mooiste. De Australische NPO kan rekenen op een vermenigvuldigingsfactor van 5. Duiven vervoeren in een oude rottige container, of duiven lossen in de regen kan de organisatie komen te staan op een maximale boete van 100.000 Euro. Leo Turley houdt zijn hart vast voor de gevolgen.
Dit zit er voor ons dus ook nog allemaal aan te komen. En dan zitten we met een NPO organisatie die richting faillissement dreigt te gaan en Afdelingen die het allemaal zelf wel uit denken te kunnen maken en van mening zijn dat ze de overheid en Brussel kunnen weerstaan..
De klok wijst voor mijn gevoel dik over 12 aan. Alleen hebben de meeste duivenmelkers nog niet door dat die klok flink achter loopt. De tijd heeft onze sport ingehaald.. Ben ik bang voor... Wie het echt weet hoe het verder moet mag het zeggen….