Vanavond heb ik op mijn gemak het kweekhok verder schoon gemaakt. De duivinnen een bad gegeven en vooral eens flink mijn ogen de kost gegeven. Over een goede anderhalve maand wil ik gaan koppelen en ik ben al druk bezig om de koppels op papier te formeren. Om dat te kunnen moet je al je duiven goed in je hoofd hebben en vanavond heb ik een heleboel duiven nog eens goed geobserveerd. Koppels moeten aan alle kanten goed passen. Daar moet je ruim de tijd voor nemen. Dat heb ik altijd gedaan en daar kun je niet zorgvuldig genoeg in zijn.

Koppelingen plannen heb ik altijd heel belangrijk gevonden. De meeste liefhebbers springen al een gat in de lucht als ze een paar duiven kweken die goed vliegen. Vliegen heb ik altijd bijzaak gevonden. Het gaat om te blijven duren. En omdat te bereiken moet je vooruit kijken in de kweek. Je moet op de eerste plaats duiven kweken die weer op de kweek te gebruiken zijn. En op de tweede plaats moet je zo koppelen dat je jongen uit bepaalde koppels weer onder elkaar verder kunt koppelen. Alleen op die manier blijf je duren in de duivensport. Vliegen is zilver en kweken is goud.

Van bepaalde koppels, meestal bestaande uit hele oude bewezen duiven (je weet immers maar nooit hoelang ze nog mee gaan), heb ik nog wat late jongen gekweekt. Morgen avond gaan die voor het eerst door mijn strenge molen heen. Ik ben al heel erg tevreden als er een stuk of 4-5 van de 15 die er lopen over blijven.  Ik breng u morgen op de hoogte wat er is gebeurd.

Vanavond heb ik verder wat contacten gelegd met twee Engelse liefhebbers die al jarenlang zeer goed spelen op de extreme grote fond van rond de 800 mijl. Bij een heb ik wat zomerjongen besteld en de ander gaat kijken of hij nog een paar goede oude duiven te missen heeft. Voor mij hoeven het geen grote namen met dure stambomen te zijn. Als het maar goede duiven zijn waar doorkweek in zit plus jarenlang gespeeld en geselecteerd op de langste afstanden. Duiven die 620 mijl oftewel bijna 1050 km op de dag afleggen kunnen nooit verkeerde duiven zijn!