Ik wil graag reageren op je artikel de traditionele duivenmelker. Onze vereniging de Streekvliegers uit Staphorst hebben tussen Kerst en Oud en Nieuw een man gehad die beoordeelde de duiven op de ogen. Het was super geslaagd.
 

Maar nu het volgende. Ik had eerst 10 duiven opgegeven, maar ben ‘s morgens eerst gaan kijken. Nou ik kan je vertellen ik was verbijsterd. Die man had toen misschien een 200 duiven in de ogen gekeken, maar hij pikte de teletekstduiven en de 1e prijswinnaars er zo uit. En hij kon van sommige duiven zeggen wat voor bloedlijnen er in zaten. Dus ik naar huis en al mijn duiven laten keuren. Het viel mij mee wat het resultaat was, want mijn beste duiven haalde hij er zo uit. Onvoorstelbaar want hij had mijn duiven nog nooit gezien.

Dus iedereen laaiend enthousiast en hij keurde in 2 dagen een 1200 duiven en bij de 1100e duif zei hij: de vader van deze duif heb ik gisteren in de hand gehad. Het waren 2 gezellige dagen voor onze 44 vliegende leden waarvan 12 jeugdleden.
 

Nu mijn vraag of je nu jongen zou moeten kweken en die man weer laten komen. De jongen laten keuren en je houdt alleen de goeie over. Dus je hoeft minder jonge duiven in te korven, de sport wordt goedkoper en je houdt alleen maar goede duiven over.
 

Wat vind je van deze ‘theorie’? Er zijn liefhebbers die varen er blind op. Graag je reactie of advies.

Het lijkt me dat jullie met de club een paar grandioze dagen hebben gehad en daar gaat het toch uiteindelijk om. Nog te vaak worden de leden traditionele tentoonstellingen voorgeschoteld terwijl er zoveel andere leuke motiverende dingen te doen zijn. Dit is er een die in ieder geval gezorgd heeft voor een heleboel sportplezier in het stille seizoen.

Tja wat ik ervan vind. Ik denk dat zoiets wel kan, maar dat het een super specialisme is. Ik houd ook van goede ogen op duiven, maar ik vaar er absoluut niet blind op. Het is voor mij dus niet alleen zalig makend.

Zoals misschien bekend bij u bestudeer ik momenteel de vleugels van duiven. Ik ben nog niet helemaal aan het eind van die studie, maar ik kan op een simpele manier de maximaal af te leggen afstand bij een duif aangeven. Maar die wordt vaak beperkt door andere factoren. Het helpt dus niet om naar de vleugel alleen te kijken. Als een duif een vleugel heeft om Barcelona te vliegen en hij weegt 1 kg, dan haalt hij waarschijnlijk Orleans nog niet. En zo is het ook met ogen. Zodra je er alleen naar gaat kijken dan verlies je de rest uit het oog. Ik heb duiven gezien met heel bijzondere ogen die niks vlogen of kweekten. Dus ik zou er niet blind op durven varen. Maar er is wel veel mogelijk zoals u gemerkt heeft.

Als je een heleboel duiven in de ogen hebt gekeken, dan kun je redelijk goed bepalen wat vliegers en wat kwekers zijn. En of het vitesse of fondduiven zijn. Ook wat de karakters of de gezondheid betreft. En meer nog denk ik. Maar dan  moet je je specialiseren. Zo stuurde mij ooit een liefhebber, die veel van ogen wist, wat foto’s op via email. Hij liet me weten dat ik geslaagd was voor het examen en vroeg hoe ik het deed. Ik zei hem dat ik de ogen er puur op gevoel en smaak had uitgezocht. Dat de eerste indruk voor mij bepalend was. Hij vertelde me dat ik aanleg had en dat als ik ooit meer wilde leren dat ik dan weer bij hem mocht aankloppen. Dat ga ik ook zeker doen als ik alles over de vleugel op een rijtje heb.

Nu over naar je vraag alhoewel ik die eigenlijk al beantwoord heb. Maar goed toch nog even wat details. Hoe ouder duiven worden hoe meer tekening er in de ogen komt. Ik denk dat je met het selekteren op de ogen alleen bij jonge duiven wel eens heel bedrogen uit zou kunnen komen. Zo heeft een van mijn beste kweekduivinnen ‘Het Boerinneke’ drie jaar als weduwduivin gezeten. Omdat ze geen kweekoog had. En ineens veranderde dat, heb ik haar op de kweek gezet en gaf ze enorm goede nakweek. Echter als ik alleen naar het oog had gekeken dan had ze er allang uit gemoeten. Zo eenvoudig liggen de zaken dus niet. Op alle andere onderdelen was ‘Het Boerinneke’ perfect en daarom bleef ze zolang zitten. Alleen haar oog deed me vaak twijfelen.

Tegenwoordig zoek ik allang niet meer naar perfecte duiven. Die bestaan bijna niet. Altijd is er wel iets aan wat beter zou kunnen. Daarom probeer ik naar bijna perfecte duiven te zoeken en daarbij een partner te vinden die het gemis zoveel mogelijk aanvult. Heb daarom geduld met je duiven en probeer je niet op een ding te focussen. Het gaat niet om voorspellen of vertellen wat een duif wel of niet gevlogen heeft. Het gaat erom of je er wat mee kunt aanvangen in de kweek en om wat voor partner erop zou moeten. En daar loopt het al spaak. Want als de man die bij jullie in de club was, die kunst machtig was, dan was hij de beste liefhebber van Nederland en een vermogend man. En dat zal zeker niet zo zijn geweest. Houd het walletje daarom bij het schuurtje en laat je een beetje gek maken maar niet helemaal!