“Kun je niet proberen uit te vinden welke doffer er nu zo hard bromt? Als jij ‘s-morgens boven bent geweest dan doe ik geen oog meer dicht van het lawaai dat die duif maakt. Het wordt tijd dat de duiven van de zolder af gaan. Wat moet je in hemelsnaam met al die kweekduiven? Echt niet nodig dat grote aantal. Je zou het rustiger aan gaan doen. Denk je dat als je 70 bent dat je nog steeds rond kan kruipen op zolder?”
U begrijpt het. De kwekers zitten gekoppeld. En dat viel niet mee dit jaar. Vorig jaar kwamen de eieren vlot afzetten, maar toen was het een lekker temperatuurtje toen ik ging koppelen. Dit jaar viel dat vies tegen. Koud en donker was het en dan hebben de duiven er nou niet bepaald zin in. Ook waren er nogal wat koppels die absoluut niet wilden aanlopen. Kwestie van veel duiven die voor het eerst op dat hok waren onder gebracht. En dan de Blauwen van Oom Hannes van der Merwe uit Zuid-Afrika. 70-80% van de eieren van de eerste ronde waren onbevrucht. Ik denk dat die duiven echt de warmte nodig hebben om goed op gang te komen. Toen ze vorig jaar tegen de zomer en in de zomer voor de kweek werden ingezet ging dat nog prima. Maar nu wil het nog niet echt vlotten, want het zijn duiven met een eigen wil. Stug volhouden is het enige wat je dan nog kunt doen...
Ook met de 20 vliegkoppels viel het niet echt mee. Alle 40 voor het eerst op dat hok. En te kort om echt een bak te hebben voordat er gekoppeld werd. Dus duurde het overmatig lang voor ze eenmaal goed vast op de bak zaten. Leggen ging vlot en het overwennen was weer een ramp. Twee hebben er twee keer een nacht buiten gezeten van chagrijn. Niet eerder meegemaakt. Maar nu is alles in orde en vallen ze vlot op het keukenhok binnen als ze met de anderen buiten zijn. De duivinnen trainden vlot 1,5-2 uur uit zichzelf en waren een poos helemaal uit zicht verdwenen. Van mijn soort zijn de doffers als ze op nest (eieren) zitten niet vooruit te branden. Het liefst lopen ze op dak te slenteren en zijn liever lui dan moe, maar zodra de jongen eenmaal geringd zijn dan gaan ze er samen met de duivinnen uit en dan is het afgelopen met lui zijn. Dat is nu niet zo ver meer weg gelukkig.
Vandaag heb ik alle jongen van de jaarling weduwnaars geringd; van elk koppel eentje. Die zijn voor een vriend die zwaar pech heeft gehad met de roofvogel. Ik heb maar meteen besloten om de hele handel er meteen uit te doen vandaag en zowaar vloog de koppel een klein uur. De doffers hebben er nog de rem op staan, maar ik ben wat ruimer gaan voeren en dan zullen ze de komende dagen er meer en meer aan gaan trekken. Ze zien eruit als om door een ringetje te halen en ik heb er alle vertrouwen in dat het met de gezondheid wel goed zit. Alleen de conditie voor de doffers is nog zwaar onvoldoende. Hoezo?
Ik heb er 4 trainingsritjes opzitten. Vorig weekend 10 en 15 km en afgelopen weekend, althans donderdag en vrijdag, 20 en 45 km. De doffers van het keukenhok moesten van 15 naar 45 km springen omdat hun ega’s op het nest zaten. En dat is ze slecht bekomen. ’s-Avonds miste ik er nog maar liefst 4 van de 20 en de andere ochtend zijn er nog 3 nagekomen in de stromende regen. Eentje heeft een ander tehuis gezocht; eentje waar ik het al niet op had voorzien omdat hij al twee keer buiten had geslapen. Gewoon van rond het hok uitlaten. Zijn kameraad doet dat trouwens weer vandaag als ik deze regels schrijf. Die deugt ook niet voor het vak van postduif heb ik zo mijn sterke vermoedens. Dan zit er nog een vale doffer. Werkelijk een schitterende vogel om te zien en ook in de hand. Maar als je het koppel doffers ziet vliegen dan zit er eentje bij die opvalt vanwege vreemde vliegbewegingen; de vale. Van de 45 km training kwam hij totaal afgevlogen thuis. Hij krijgt dan ook vrijaf van de vluchten omdat het een zekere duif is om op een goede keer te verspelen. En wat niet hoeft, dat hoeft niet. Zo werkt dat hier.
En er is nog een andere reden. Op het keukenhok wordt binnenkort dubbel weduwschap gespeeld. En dan raak je best geen duiven kwijt. Anders krijg je duivinnen die gaan paren. Dus de vale heeft mazzel. Blijven er 17 doffers over die me qua gedragingen goed bevallen.
Een poosje geleden had ik 20 duivinnenbakken besteld en die had ik een week of wat uit laten luchten in een leeg hok. Eigenlijk had ik ze veel eerder moeten bestellen, maar het maken van deze krant voor u allen kost zo zijn tijd en aardigheid... Maar vorige week vrijdag en zaterdag heb ik de oude 15 bakken eruit gehaald en de 20 nieuwe geinstalleerd. Best even werk. Nu heb ik twee hokken met identieke bakken. Een voor de doffers en een voor de duivinnen. Ik heb zittertjes voor de duivinnenbakken bevestigd zodat ze kunnen wennen aan de nieuwe afdeling, maar hem niet in bezit kunnen nemen. Zo af en toe laat ik ze er een uurtje in om te wennen. Nog niet langer omdat de reuk van nieuw hout er nog hangt.
Voorlopig wil ik proberen de training op te drijven. Dat houdt ze wel even bezig, maar dan komt er een moment dat de geslachten interesse voor elkaar gaan krijgen. En dan ga ik ze scheiden en zolang ze nog jongen hebben op het aloude systeem van Reind Breman spelen; aan de ene kant eruit bijv. de duivinnen; de doffers doorschuiven naar de duivinnenafdeling en dan mogen de duivinnen binnen op het nesthok om de jongen te voeren. Dan gaan de doffers eruit. Wat ik doe zie ik nog wel. Kijken wat me het beste bevalt. Belangrijk is dat de duiven goed trainen en goed op gewicht blijven.
Het is de bedoeling dat de duivinnen van meet af aan worden opgesloten. Waarom? Wel ik heb het spelletje eerder gespeeld en wat ik als grootste probleem toen heb ervaren was het gemis aan contact met de duivinnen. Het spel met de doffers dat ken ik van a-z, maar de duivinnen deden toen net alsof ik er niet was. Ik heb het idee dat als ik ze opsluit dat het contact met de baas verbeterd. Je kunt minder fouten maken met voeren. Het enige dat mis kan gaan is het leggen van drifteieren.
Drifteieren heb ik op het andere hok inmiddels plenty. Direct nadat ik de doffers en de duivinnen gescheiden had na het eerste trainingsvluchtje was het al feest. De duivinnen op een berg voor de deur. Daar wordt je dan even niet goed van. Feit is dat het allemaal duivinnen van mijn eigen soort waren. De fond duivinnetjes hebben nog niet die interesse voor elkaar. Maar wat moet je ermee aan? Als duivinnen eenmaal aan de leg gaan dan blijven ze iedere 14 dagen met een koppel eieren komen. Na het een week met lede ogen aangezien te hebben, heb ik er gisteren maar een stel broedschotels ingezet en vandaag lagen de eerste eieren er al in. Voordeel is zo meteen dat de fondduivinnetjes een partner hebben en dat ik een stel duivinnen met elkaar gekoppeld kan spelen. Komt goed uit want ik kom een behoorlijk aantal doffers tekort. We zien wel wat er gebeurt. Voorlopig trainden de duivinnen vanmorgen 3 uur aan een stuk. Niet verkeerd dus. De doffers wat minder, want die hebben veel meer interesse voor het hok gekregen sinds ze enkele malen de duivinnen op het hok vonden na een trainingsvluchtje.
Lezers hebben me gevraagd eens wat op te schrijven over wat de duiven hier voorgeschoteld krijgen. Tot ongeveer een week geleden hebben alle duiven nog een mengsel gehad van ruivoer, gerst, P40 en profi-solution. Toen de eerste jongen werden geboren zijn we overgeschakeld op kweekvoer + profi voor de kwekers en half vlieg half kweek + profi voor de vliegers die op nest zitten. De rest van de vliegduiven krijgt vlieg-profi-gerst-super dieet. De laatsten ben ik wat zwaarder gaan voeren omdat ik ze aan het vliegen wil houden.
Over het voer gaat de speciale lecithine-olie van
Door het water gaat iedere dag 2cc/liter Humusthee met een schepje zuurkristallen op 10 liter water. Verder gaat er iedere week eenmaal goede bacterien en appelazijn van
Als u mijn artikelen regelmatig gelezen hebt dan moet u opgevallen zijn dat er op een jaar tijd weinig veranderd is dan dat er Humus thee aan de verzorging is toegevoegd.
Dat alles bijelkaar bevalt me prima en de duiven zien er prima uit.