Wat een flut weer! Regen, regen en nog eens regen! Dat verveelt gauw. Geef mij de zon maar! De jonkies moeten gedwongen binnen blijven en dat betekent een schoonmaakklus tussen de duiven. Dat is nooit erg prettig. Het moet maar. De jonkies beginnen al hele duiven te worden en een behoorlijk aantal heeft het zondagse pak al aan getrokken en glimt dat het een lieve lust is. Het doet me deugd dat het zo goed gaat en dat ik tot nog toe geen noemenswaardige problemen ben tegen gekomen.
De derde ronde doet het ook lekker. Wat ik tot en met 1 mei bij speen ben ik van plan om nog te spelen. Alles wat jonger is daarmee loop je grote kans op verliezen. Die zijn gewoon te jong om nog voldoende ervaring op te doen. Als ze eenmaal goed in de lucht zitten dan verhuist de derde ronde over een week of vier, vijf een etage hoger en zit alles op een hok. Dat is dan weer wat eenvoudiger te managen. Het hokje onderin gebruik ik dan om wat jongen in onder te brengen voor enkele liefhebbers die misschien nog wat hokversterking zoeken. In tegenstelling tot andere jaren ga ik ook die uitwennen. Als er helemaal geen interesse voor is, dan kan ik ze nog mooi op de navluchten inspelen. De belangstelling voor jonge duiven is dit jaar is vreemd genoeg praktisch nihil. En bij Eijerkamp is meer dan een jaar wachten op een raszuiver Van Breementje geen probleem. Ik doe al een poos geen moeite meer om de melkers te snappen. Misschien dat de koffie bij Hans lekkerder smaakt…
Als ik de doffers los laat is het weer eindelijk wat opgeknapt. Ze vliegen lekker en ik vind dat ze wat huiselijker beginnen te worden. Niet alleen maar vliegen. Van het dak af ketsen en even gauw de broedbak in en uit. Daar houd ik wel van. Ze maken van de gelegenheid gebruik om een bad te nemen. Ik zet dat nooit klaar. Er staat altijd een grote bak op het platte dak voor het keukenhok en als er water in staat kunnen ze erin als ze willen. Als ze niet willen mij ook best. Ik dring duiven nooit iets op en als ze eens iets niet willen dan maak ik me er geen zorgen om. Ik heb zelf ook wel eens ergens geen zin in.
De Hilversumse melkers hebben er een nieuw tijdverdrijf bij. Opgevangen jonkies brengen bij het nieuwe centrale hok. Jan uit mijn club heeft zijn jonkies keurig netjes voorzien van een naamring. Toch heeft hij er al enkele uit het centraal hok op moeten halen. En betalen. Jan is woest over zoveel onwil. Aan de serie kan je al zien of hij uit de buurt komt foetert ie tegen de voorzitter. En ze zijn te beroerd op zelfs op een naamring te kijken. Het gaat gewoon om geld. Een Eurootje voor elke gebrachte duif. Dat is sportbederf! Ik ben het met hem eens en zeg dat de NPO zou moeten verbieden om duiven uit de buurt in het meldingssysteem op te laten nemen. Zelf ben ik ook op een opvangkaart van datzelfde centrale hok getrakteerd. Ophalen? No way sir. Ik zal ze laten weten hoe ik over dergelijke praktijken denk. Misschien dat het helpt. Maar ik denk van niet. Vechten tegen een systeem waarin het draait om geld, hoe weinig ook, helpt niet. Uit ervaring weet ik hoe graag de NPO meer centrale hokken zou willen. Om mee naar buiten toe te showen. Maar naar de melkers toe is het een aanfluiting van jewelste! Enkele regels opstellen zou niet misstaan heren!
Patrick Wemmenhove vraagt: “Ik heb al bijna een jaar een bakje met pinda's staan. Deze heeft altijd afgesloten gestaan en ze zien er op het oog goed uit. Waaraan herken ik of de pinda's nog goed zijn?”
Met pinda’s die ik al een jaar lang had liggen zou ik geen enkel risico nemen. Maar dan ook geen enkel. Het gevaar van schimmel is dan erg groot. Ik zou ze weg gooien en snel nieuwe kopen. Ooit heb ik mijn doffers pinda’s gegeven van slechte kwaliteit die van een firma vandaan kwamen die garandeerde dat ze goed waren. Ik heb dat jaar mijn doffers niet meer op de rit kunnen krijgen. Geen risico nemen dus.
Maandag 29 april ‘02
De doffers maken me vroeg wakker. Ze zijn druk. Het zonnetje schijnt. En als ik even op het hok poolshoogte ga nemen willen ze eruit. Mooi niet. Enkelen zoeken in de voerbak alsof ze zeggen willen dat hier dat moet ik niet. Ze zullen nog enkele dagen geduld moeten hebben voordat dat komt wat ze wel graag willen eten. De verluchting langs onder laat ik gesloten. De voorspelling is koud, nat en winderig weer. En dat kun je het beste maar buiten het hok laten.
In deze tijd is het noodzakelijk om vast wat vooruit te denken voor wat betreft het tegen PMV inenten van de jonge duiven. En kies voor een merkproduct en niet voor zelfbouw van de een of andere ijverige dierenarts. Zorg dat je het ruim van tevoren doet. Het kost jonkies toch wat tijd om dit te verwerken. Kort voor de vluchten enten werkt daarom niet goed. Probeer het ook te doen als je jonkies goed in orde zijn. Dan verwerken ze het beter. Ik doe altijd tegelijkertijd een enting tegen pokken. Mits goed in orde gaat dit prima. Pokken kan een lastig probleem zijn. Als je de ervaring eenmaal gehad hebt, dan wil je het nooit meer laten gebeuren. Kies voor de follikelmethode. De inenting helpt niet of onvoldoende voor u het nog niet wist.
Ton Bollebakker vraagt: “Jaarlijks spoot ik voor het seizoen mijn hokken uit met U3, voor mij en anderen een uitstekend middel om de ongedierte uit de hokken te houden. Helaas is het uit de handel genomen. Een goed alternatief heb ik nog niet gevonden. Momenteel heb ik last van motjes in de hokken en daar wil ik absoluut van af.
Ik kan mij nog een schrijven van A.S. in het N.P.Orgaan voor de geest halen dat hij een Vapona strip in zijn hok heeft opgehangen. Volgens mij met goed resultaat, helemaal zeker ben ik niet. Nu mijn vraag, heb jij hier ervaring mee en bij gebruik zou het de conditie van de duiven niet nadelig beinvloeden? Of heb je voor mij nog tips?”.
U3 is een gevaarlijk goedje dat bij onoordeelkundig gebruik gevaar op kan leveren voor mens en dier. Dus is het niet verwonderlijk dat het verboden is. Zelf heb ik er nog nooit mee gespoten in het hok. Wel heb ik ooit eens gewerkt met een vapona strip en daar geen nadelige gevolgen van ondervonden. Maar ook dit is geen lekker spul. Zowel de strip als U3 bevatten gassen die op het zenuwstelsel van insecten werkt. De duiven krijgen hier dus zeker wat van mee. Je zal dus een keuze moeten maken. Zelf heb ik geen overmatig last van motjes of ander ongedierte in de hokken. Ik laat het dus maar zo. Verder zou ik me kunnen voorstellen dat ze een hekel zouden kunnen hebben aan bepaalde plantengeuren zoals citroenkruid, rozemarijn, lavendel, tabak of schijven cederhout. Ik ken melkers die dat gebruiken en het in de hokken ophangen. Maar of het echt helpt weet ik niet.
Ik heb eens gezocht op het internet en misschien biedt dit soulaas: http://www.cybercomm.nl/~mirado/mottenpagina/mot.htm
Dinsdag 30 april ‘02
Ik sta een poosje de jongen gade te slaan. Er vliegt wel een hele grote groep, maar er zitten er een stel bij die er niet zoveel zin in hebben. Rap schieten ze een blok verder het dak op en blijven daar in elkaar gedoken zitten. Ik kontroleer bij het voer klaar zetten de schapjes en kan geen verkeerde mest vinden. Als ze dat over enkele dagen nog doen en ik weet welke het zijn, dan zijn ze het haasje.
De oude doffer die terug gekomen is, begint het hok van de laatjes op zijn kop te zetten. Ik bekijk hem nog eens. Hij kan me nog steeds niet bevallen in de hand. Hij krijgt goed te bikken, maar komt niets aan. Als ik druk op het karkas zet pak ik er als het ware dwars door. Een teken dat hij al dwalende te diep is gegaan en versleten is geraakt. Als ik hem terug zet in zijn broedhok is dat geheid hommeles omdat hij geen kracht heeft om zich te verdedigen tegen aanvallen van de buren. Ik besluit hem te verwijderen. Jammer van de doffer. Als je versleten duiven weer opkalefatert en er komt een serieuze vlucht dan zijn ze meteen weer weg. Er aandacht aan besteden heeft dus geen enkele zin.
De doffers zijn schrikkerig. De harde wind blaast de schetterende muziek van de Koninginnedag festiviteiten recht tussen de huizenblokken door. Als ik met mijn ronde beneden klaar ben roep ik ze binnen. Het heeft geen zin om ze over hun toeren heen te laten raken. Gelukkig gehoorzamen ze. Ze mogen zich tegoed doen aan waar ze zin in hebben.
Ron de Jong mailt: “Mijn complimenten over de digitale duivenkrant. Ga vooral zo door met je artikel “In en rond mijn hok”. Ik leer er ontzettend veel van.
Ik heb even een vraagje m.b.t. het 1 daags kuurtje voor de luchtwegen, wat gebruik je hiervoor en is 1 dag wel voldoende omdat op de bijsluiter staat dat je het langere tijd moet geven (ik praat hierover ornithose kuurtjes of is dit niet hetzelfde).
Dan heb ik nog een vraagje over de eendaagsfond duiven, ik speel deze om de 14 dagen maar moeten deze nu tussendoor gelapt worden of blijven deze 14 dagen zonder duivin. Graag uw antwoord en advies.”
De vraag over het kuren heb ik vorige week al beantwoord. Maar nog even voor de duidelijkheid dit. Mijn duiven zijn zonder problemen op ornithose gebied. Een kuurtje van 1 dag zou hier inderdaad niet voor veel verbetering zorgen. Ik gebruik dit “kuurtje” alleen maar om even de boel helemaal schoon te krijgen zodat de duiven zich optimaal kunnen orienteren tijdens weersomstandigheden die hiervoor niet zo gunstig zijn.
Meestal lap ik mijn dagfondduiven als die een week thuis zitten. Het hangt van de omstandigheden af hoe ver ik ga. Bij wind mee 60 km bij wind tegen vind ik 35 km voldoende. Ik acht het absoluut noodzakelijk dat ze dan hun duivin een poos krijgen. Dat is waar ze voor gaan. Alleen hebben ze na een dagfond vlucht vaak geen puf meer over om van hun duivin te kunnen genieten. Je begrijpt dat die week rust, een lekker vluchtje en een poos samen met de duivin het moreel goed doet.
Woensdag 1 mei ‘02
Vandaag een vrije dag van de baas. De zon schijnt uitbundig en ik doe de jonkies er vroeg uit. Een hele grote groep traint opperbest en dezelfde vier zoeken rap het dak op. Dat trekt duiven aan die ook geen zin hebben om te vliegen en even later duiken er een stuk of 5-6 de koppel uit. Het trainen is gelijk over. Ik besluit het hele zaakje met een zak op een stok een poosje aan het vliegen te houden. Het zint me maar niks. Ook dat er mogelijk wat onder schuilt. Omdat ik ze met een week wil inten tegen PMV en pokken, wil ik dan dat ze top zijn. Anders heb je meteen weer problemen. Ik besluit om er gelijk wat aan te doen en doe een geelkuur door het water. Ik hoop dat het binnen enkele dagen resultaat te zien geeft. Ik weet inmiddels welke jonkies de problemen geven en dat moet uiterlijk zondagmorgen opgelost zijn anders is het vertrekken geblazen. Het is nu tijd dat de jongen gaan trekken en van rond het huis zwalken leren ze niks.
Bert Heidemann ziet niet graag duiven met de vleugels hoog opgetrokken rondvliegen. Ik ook niet. Duiven met lange voorarmen doen dat. En duiven die te licht zijn doen dat ook. De eerste soort gaat er bij mij gelijk uit. En duiven die te licht zijn moet je zwaarder voeren. Of ze hebben een gezondheidsprobleem. Duiven goed op gewicht en met korte voorarmen scheren simpel door de lucht en hebben maar weinig nodig om er een sprint uit te persen. Van die types houd ik en het heeft ook met gezonde goed gevoerde duiven te maken. Die duiven moeten dan niet worden tegen gehouden in hun trainingsactiviteit door duiven die niet willen trainen anders houden ze er gelijk mee op. Je moet het stel dus altijd goed observeren en de “remmers” zo snel mogelijk verwijderen.
Leon de Winter uit het Belgische Zulte waar ooit Michel Nachtergaele grootse triomfen vierde met zijn “Coppi” en “Witterugge” mailt: “In je eerste artikel "In en om mijn hok" schrijf je dat je Emtryl heb meegebracht uit Australië omdat het in Nederland niet meer te verkrijgen is. Ik kan je melden dat dit in België wel nog op de markt is. Voor zover ik weet is Emtryl een geneesmiddel op basis van Metronidazole. Nu is dit laatste hier ook in poedervorm (eigenlijk zijn het kleine kristallen) verkrijgbaar bij de apotheek. Ik vul hiermee kleine capsules (gebruikt voor medicatie) en steek die in de bek van de duif.
Handelswijze: de duiven moeten nuchter zijn ('s-morgens). Een capsule wordt opgestoken in de bek. De duiven krijgen gedurende twee uur geen eten, noch drinken. Normaal zijn de duiven dan trichomonenvrij! Probeer je dit ook eens en laat je mij je bevindingen weten?”
Ik werk het liefst met middelen door het drinkwater omdat dit gemakkelijk is. Duiven nuchter houden, daar ben ik niet zo’n voorstander van omdat ik in het begin van de week flink voer. En dan zou het niet helpen. Ook geven duiven die iets opgestoken krijgen gemakkelijk over en dan zou je je doel voorbij schieten. Metro is met name in Duitsland populair. Maar als ik een kuur geef dan wil ik dat graag in resultaten vertaald zien. Dat had ik met Emtryl wel en met Metro niet.
Donderdag 2 mei ‘02
Vandaag begin ik weer eens met voorzichtig kijken naar het weer voor komende zaterdag. De voorspellingen zijn niet geweldig. Ik ga het goed in de gaten houden. Risico nemen in de afdeling waar ik woon kan ten enenmale niet. Dat heeft het verleden meermalen uitgewezen.
Het weer is ook vandaag weer naadje pet. De regen klettert tegen de ruiten van mijn werkkamer in het AMC. Mijn vrouw heeft de jonkies er pas tegen elf uur uitgedaan en die kregen prompt een stortbui op hun donder. Het weer zit niet echt mee.
Als de doffers losgaan begint het zonnetje net zijn best te doen en de mannen hebben er flinke zin in. Ze vertrekken hard en hoog. Een paar komen later hun bak nog even controleren, maar het gros is een hele poos de hort op. Als ik de kwekers gedaan heb zijn ze nog aan de gang. Ik laat ze lekker begaan. Na het eten mogen ze hun buikje rond eten. En daarna ruim ik de restanten op. Ze staan er beregoed op en het zou jammer zijn als ze zich niet zouden kunnen bewijzen zaterdag.
Patrick Wemmenhove mailt: “Een vraag over mijn weduwnaars. Ik kreeg ze niet in bad, ze zijn normaal buiten gewoon te druk en kijken er niet naar om. Vanmorgen heb ik dus een bad in het hok gezet, en na verloop van tijd doken ze erin (geen succes overigens want alles is nu kletsnat). Ik heb er twee in handen gehad en het vlees bekeken. De voorgaande weken was dat werkelijk perfect blank van kleur en stonden ze bol. Nu schrok ik een beetje omdat ik ze erg licht vond en het vlees wat blauwig (niet exteem hoor).
Ik geef de duiven nu vooral zuivering, maar ze vreten weinig. Ik geef er wel wat extra mais doorheen. Ik mijd bewust 'zware' mengelingen met peulvruchten. Midden in de week schakel ik langzaam over naar vliegvoer, om de laatste dag(en) super energy van Garvo te voeren (vetrijke mengeling wat erg op Zoontjes voer lijkt). Wel hebben ze vanaf zondag t/m gisteren ronidazole 10% door het water gehad omdat ik een week of 5 geleden voor het laatst een geelkuur gegeven heb. Als ik ze 's avonds loslaat (vanaf 17:00 uur) trainen ze minimaal 3/4 tot 1 heel uur, om er daarna nog eens een half uurtje rond het hok aan vast te plakken. Zou het lichte gewicht en de nu enigzins blauwige kleur daarmee te maken kunnen hebben?”
Nou ik denk dat het met de duiven van Patrick wel mee valt. Ik maak me geen zorgen als ze niet in bad willen. Hun probleem. Er staat altijd een bak klaar en gaan ze erin dan gaan ze erin. Misschien dat ik me ook wel zorgen zou maken als ik ze in handen zou nemen. Dat doe ik bijna nooit. Als ze een dik uur rond het hok aan het klooien zijn dan vind ik het best.
Het is bekend dat duiven van een geelkuur wat licht worden. Ook drinken ze het niet graag. Als je tegelijkertijd wat druivensuiker geeft dan los je beide problemen tegelijk op.
Vrijdag 3 mei ‘02
Vandaag mijn roostervrije dag. De zon is er al vroeg bij en ik besluit om de jongen eens goed in de gaten te houden nadat ze het hok uit zijn. Al snel landen dezelfde vier jonkies een blok verderop op het dak. Als ik wat heen en weer zwaai met de bekende blauwe zak kiezen ze het luchtruim. Dat houden ze een half uurtje vol en dan vallen ze verderop in de straat ergens op een dak. De rest houdt het bijna twee uur vol. Het blijkt dat de kuur toch enigszins aanslaat. Maar niet bij die vier. Als ik het voer klaar ga zetten, controleer ik even de schapjes en kastjes. Ik vind er enkele met wat groene en waterige ontlasting. Het ruikt niet coli-achtig. Ik ben bang dat ze vergiftigd zijn. We hebben namelijk een prachtige klimhortensia in de achtertuin staan die grote aantrekkingskracht op de jonge duiven uitoefent. Zodra ze kunnen zitten ze aan de blaadjes te trekken. En het liefst aan de bloemetjes. Alles aan de klimhortensia is erg giftig en pikken de duiven ervan, dan is het gebeurd. Mijn vrouw let er heel erg goed op, maar je kunt nu eenmaal niet altijd alles voor zijn en voor blijven. Het kost ieder jaar wel een paar slachtoffers. En dat spijt me altijd weer.
Die ochtend check ik het weer op internet en op Teletekst diverse malen. Het ziet er helemaal niet goed uit voor de dag van morgen. Niks dan bewolking. Komend uit het oosten. Met regen erbij. Onder de 10 graden. En flinke NO-wind. Indien er gelost wordt zijn dat ingeredienten die borg staan voor een rampvlucht. En daar is bij onze afdeling geen praten tegen. Vlot lossen levert daar geld op. De vervoerder heeft een soort premiestelsel ingesteld. Lossen ze voor een bepaald tijdstip, dan mogen ze minimaal 75 Euro per container van de rekening aftrekken. Dat tikt dus lekker aan in de portemonnee. Het blijkt dus dat de vervoerder een lossingsreglement heeft ingesteld en met geld waardeert. Nu denkt u dan zullen ze daar wel hartstikke goedkoop vliegen. Niet dus. Het is hier heel erg duur. Dat bespaarde geld door vlot te lossen komt dus niet daar terecht waar het hoort. U heeft hem. En ik heb hem al heel wat jaren. Slecht weer betekent bij ons: thuis houden je duiven als je er zuinig op wilt zijn. En dat is precies wat ik dan ook ga doen.
Jan van Noorlandt wil toch nog even reageren op het artikel van vorige week. “Ik bedoel inderdaad wat je schrijft zoveel producten, zoveel onzin. Ik wil graag weten wat ik geef en wat erin zit. In combinatie kuren geloof ik al helemaal niet. Waarom ik ernaar vroeg misschien toch benieuwd naar het product. Maar er zijn liefhebbers die de producten wel gebruiken en hard vliegen. Het is toch een moeilijk onderwerp vind ik. Bij mij krijgen ze wat tegen het geel en appelazijn. Waarom ik het geef weet ik eigenlijk niet, maar als ik het gegeven heb vind ik mij duiven anders in hun gedrag en ze zijn mooier. Misschien wil ik die dingen wel zo zien.
Maar een tijdje geleden schreven ze in het week blad “De Duif” een artikel over appelazijn. Dat het bloedarmoede kan veroorzaken. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik wil graag jouw mening daarover weten. En over biergist wil jou menig ook graag weten wat je ervan vindt. Ik vind het een leerzaam en leuk artikel en ik wacht altijd in spanning op het vervolg. Ga zo door. Succes zaterdag.”
Het is gek maar iedere keer als ik ze appelazijn gegeven heb vind ik de andere dag dons in de bakken. Doet dus wel iets. Maar wonderen niet. Het is een middeltje om duiven gezonder te houden. Maar overdaad schaadt. Ik geef het 2x per week en wel 1 schroefdopje op 1 drinkpan. Als het warmer is en de duiven meer drinken verminder ik het tot de helft.
Biergist heb ik ook jarenlang gegeven. En met succes. Ik haalde het altijd in Duitsland bij Bernd Achtermann, maar die is er helaas niet meer en daarna heb ik het nooit meer gegeven. Ik denk dat het een goed product is. Alleen bij warm weer als je duiven volle bak geeft (d.w.z. als het voer de hele dag blijft liggen) kan het licht gaan schimmelen. Dan is het dus oppassen geblazen. Als je het geeft doe het dan in afgepaste hoeveelheden. Dan kan het geen kwaad.
De uitslag van vorige week was geweldig. In de Kring tegen 3525 duiven pak ik een formidabele serie: 2-3-4-5-10-15-16-24-33-45-48 en 35 van de 53 in de uitslag. Op de eerste kom ik tien tellen te kort. En dat is altijd een probleem als je er een stel tegelijk krijgt. Dat kost tijd. In dit geval net iets teveel. Een half rondje om het hok. Maar ik speel altijd voor een goede uitslag en die staat op papier. Ik ben er zeer content mee.
In de club zijn er heel wat minder duiven dan anders. Veel grote fondmannen hebben hun duiven thuis gehouden. En enkele vitesse spelers ook. Wat is wijsheid….
Zaterdag 4 mei ‘02
Wat wijsheid is of was zie ik meteen de andere morgen op Teletekst. Afdeling 7 heeft ze er om 9 uur maar gelijk uitgedaan. Er staat een koude noordooster en er is een 100% bewolking die dik en laag hangt. Het enige positieve is dat het helder is en waait. En elders regent het. Maar gelost had er nooit en te nimmer mogen worden en ik ben blij dat ik niet meegedaan heb. Mijn doffers zitten lekker allemaal binnen in het hok!
Ik ga aan het werk in het grote jonge duivenhok. Ik voer ze allemaal tegelijk binnen zodat ik ze kan observeren wie er eventueel niet eet. Twee wandelen wat lusteloos rond de voerbakken heen. Ik pak ze beet en merk dat ze graatmager zijn en dat de kleur uit hun ogen verdwenen is. Als ik ze in de krop knijp komt er geen coli achtige geur omhoog. Toch de klimhortensia die de boosdoener is. Jammer maar ik heb er niets meer aan. De twee andere lokaliseer ik ook. Maar die krijgen nog enkele dagen respijt. Er zit nog voldoende gewicht op en ze kijken nog monter uit hun ogen.
Daarna maak ik de weduwnaars hokken schoon en laat de duivinnen los uit de ren. Die duiken als een speer bij de doffers naar binnen en ik laat ze lekker begaan. Later in de middag laat ik ze enkele malen samen uitvliegen. Goed voor de motivatie. Tegen vijf uur haal ik de duivinnen eraf en laat de doffers nog even wat stoom afblazen. Daarna mogen ze eten. Deze week krijgen ze de eerste 3 dagen een geelkuur.
’s-Avonds bekijk ik op internet de aankomsten uit de regio. Een handvol duiven haalt amper 900 mpm en de rest duikt er al snel ver onder. Dat is een rampvlucht scenario. Ik vraag me af hoeveel duiven er nu weer weg zal zijn. Een nieuw bewijs dat als geld de sport regeert, de sport aan geld ten onder gaat. Hoe mensen ook proberen hun best te doen om het tij te keren.
Exact een dag later krijg ik een bericht onder ogen van een van de beste vitesse spelers uit de omtrek. Ik wil het u niet onthouden:
“Hier is het heeeeeeeeeel slecht verlopen een snelheid van 925 m (de snelste). Ik heb er nu 15 thuis van de 25, vandaag eentje erbij en die heb ik nog gehaald in Baarn. En zo is het in de hele CCG. Ik moet nog 4 eerste prijswinnaars in de CCG hebben; dus niet de minste. Ook de beste duif in de CCG na de eerste 3 vluchten moet ik nog hebben. Ik ben dus behoorlijk ziek en met mij een heleboel liefhebbers. De oude duiven vluchten zitten er voor mij weer op, want nu zien ze er nog niet uit. Zo slecht hebben ze het gehad.”
Een der beste grote fondspelers van het laatste decennium van boven de grote rivieren mailt aangaande mijn artikel over de funktie van wolken op de wedvluchten het volgende:
“In dit artikel beschrijf je precies wanneer het een rampvlucht wordt. Dit weertype hadden wij dus afgelopen zaterdag. Noordenwind, gesloten wolkendek en een spat regen. Mijn opa wist voor de oorlog al dat deze vluchten altijd slecht aflopen. Zoals ik het beluister is in Laren 20 tot 25% weg en dan hebben wij nog veel fondspelers. Wanneer worden de lossingsverantwoorderlijken eens wakker of worden ze eens op cursus gestuurd? Jij bent tenminste verstandig geweest om niet in te korven, een wijs besluit.”
Een liefhebber uit de keistad windt er ook geen doekjes om:
“Zaterdag 4 Mei was het helaas weer eens raak met de lossing van afdeling 7. Op dit moment is nog steeds 25% van de duiven weg. En een concours dat weer eens meer dan een uur open staat voor een vlucht van amper 200 kilometer. Het wordt nu echt de hoogste tijd voor een ander lossingsbeleid ! De NPO moet de lossingsbevoegdheid maar eens bij iemand anders onder brengen !”
En tenslotte iemand uit de nieuwe polder:
“Ik was de enige bij ons in kring Flevoland die geen duiven meehad afgelopen zaterdag . Kreeg in eerste instantie een hoop commentaar omdat de eerste weken bij mij erg goed gingen. Ze konden ze het simpelweg niet voorstellen dat iemand kiest voor zijn duiven in plaats voor punten... Nadat zaterdag de eerste duiven nog geen 750 m/pm maakten gaven ze me ineens gelijk.... Zeker nadat velen meer dan de helft van hun duiven nog missen.”
Allemaal reacties die er niet om liegen en eigenlijk vragen om eens een daad te stellen tegen zoveel geklungel en beslissingen die de duivensport steeds verder in het diskrediet brengen. Als de betrokken lossingsverantwoordelijken, die duidelijk hun voeten hebben geveegd aan een lossingsadvies (ik kan me niet voorstellen dat Wim Kuil een positief advies afgegeven heeft) nu niet definitief de wacht worden aangezegd door Veenendaal, dan moeten we met zijn allen maar eens hardop na gaan denken over hoe het anders zou moeten. Het lijkt wel of de bobo’s zelf niet met duiven spelen anders zou je niet zo stokdoof zijn voor bovenstaande noodkreten van echte liefhebbers.