Wat we gisteren eigenlijk voor weer hadden moeten hebben, hebben we vandaag. Het drenst onophoudelijk naar beneden. Ik besef dat de duiven die nog weg zijn weinig kansen krijgen om toch nog thuis te geraken. Ik ben blij dat ik geen duiven mee heb gedaan, maar duiven die in topvorm zijn niet kunnen spelen is anderzijds balen. Helaas laat het weer zich niet beheersen. Een eigenschap die zich heel wat lossingsverantwoordelijken eigen zouden moeten maken. Onder dergelijke weersomstandigheden duiven lossen is van de gekke.

De jongen moeten weer eens binnen blijven en ik maak van de gelegenheid gebruik om ze eens aandachtig te observeren. Een hele groep begint al aardig glad te worden. En de doffers beginnen zich al aardig te roeren tot plezier van de oude duivinnen die er ook rondlopen. Wat ik zie doet me plezier. Het begint erop te lijken.

’s-Middags gaan de doffers lekker in bad. Er is voldoende hemelwater gevallen en daar maken ze op grote schaal gebruik van.

Duiven terug brengen en vlakbij lossen is ook een gevaarlijk iets. Om de goedkoopte maken steeds meer afdelingen de fout om wagens propvol te stoppen. Gaat het verkeerd en kan er niet worden gelost, dan moet dat toch gebeuren. Omdat het organisatorisch een ramp geworden is om al die manden weer uit te zoeken en uit te venten. Om dan toch maar kort bij huis lossen is met slecht weer feitelijk net zo gevaarlijk als op 100 of 200 km lossen. In dit soort gevallen moet de organisatie voor andere belangen kiezen. Die van de duif. Die zijn we de laatste jaren teveel uit het oog verloren.

Maandag 6 mei ’02.

De zon schijnt. Hoe is het mogelijk. Het is weer maandag. Hoe kienen ze het uit daarboven.

Leo Dekkers mailt en vraagt: “Ik heb van jouw soort 3 doffers op weduwschap zitten die ik vorig jaar op de natour tot en met 140 km een paar keer heb gespeeld. Dit jaar hebben ze alle vluchten behalve zaterdag meegemaakt. 1 doffer staat nog op een oude pen. Ze komen redelijk goed naar huis. Zou ik die al op Tours kunnen zetten (540 km) op 24 mei nadat ik ze zaterdag Creil (300 km) hebben gegeven of eerst nog enkele verdere midfondvluchten geven?”

Ik zou zulke doffertjes eerst lekker een boel midfondvluchtjes geven en als ze goed komen dan pas boven de meet spelen. En met goed weer in het vooruitzicht. Dan weet je gelijk wat je aan ze hebt. Ik zou ze niet meteen voor de wolven gooien. Dat breekt meestal op. Geef ze eerst voldoende zelfvertrouwen en pas als er “komen” op staat, dan pas zouden ze van mij naar het grote werk mogen. Eerder echt niet.

Of ik het me verbeeld of niet, maar ik vind de mest na de geelkuur bij de doffers beter, vaster en ronder. Voor het eerst heb ik de zgn. Hollandse kuur van Dac gebruikt dat ook een middel bevat tegen Hexamiten. Of dit een dergelijke uitwerking heeft weet ik niet, maar iets anders heb ik ook niet uitgespookt. Het resultaat a.s. zaterdag zal moeten uitmaken of het inderdaad goed geholpen heeft. Maar ik neem graag iets met eigen ogen waar als ik iets geef. Dat vind ik altijd een beter teken dan dat ik niets waarneem.

Dinsdag 7 mei ’02.

Vandaag ook goed weer en mijn vrouw belt dat de jonkies een hele poos op sjouw zijn geweest. Da’s een goed teken, maar ook een gevaarlijk teken. Als jonkies dat bij mij doen, dan doen ze dat bij u op hetzelfde moment ook. En dat betekent dat rondtrekkende koppels zich gaan vermengen. Op een gegeven moment is het ieder voor zich en dan mogen ze laten zien uit welk hout ze gesneden zijn. Of ze beschikken over een deugdelijk orientatievermogen of dat ze slechts met de grote groep mee kunnen. En als ze de verkeerde groep pakken en het verkeerde hok in duiken.

Wat ik overdag besef klopt ’s-avonds. Ik haal na goed controleren twee vreemden uit het jonge duivenhok. Waarschijnlijk waren het de eerste jonkies die hun bazen moesten halen want ze kwamen ze zonder smoesjes vlot ophalen.

Patrick Wemmenhove belt me op als ik net thuis ben. Hij twijfelt aan de kwaliteit van de pinda’s die hij heeft weten te bemachtigen. Ik vertel hem dat hij uiterst secuur moet zijn aangaande de kwaliteit van pinda’s. En als hij twijfelt: 1 kg pinda’s 2 minuten op 600 watt in de magnetron. Dan ben je zeker dat mogelijke schimmels uit de weg zijn geruimd. Ik denk in gedachten terug aan seizoen ’91. Zeer goed begonnen en bij echt duivenweer op de derde vlucht 3 prijsjes van 50 mee. U kunt het geloven of niet. Na goed zoeken bleek een partij slechte pinda’s van een zeer gerenommeerde firma de boosdoener. Ik heb het hele jaar mijn doffers niet goed meer kunnen krijgen en eigenlijk de hele ploeg moeten vervangen. Pas dus altijd goed op met pinda’s!!!

Onder het avondeten worden we opgeschrikt door enorm veel politie, brandweer en ambulancelawaai. Horen en zien vergaat. Even later is het op het nieuws. Een of andere idioot heeft een moordaanslag gepleegd op Pim Fortuyn. Waar gaat het heen in ons land als je niet meer voor je eigen mening uit mag komen. Onwillekeurig dwalen mijn gedachten af naar hoe duivensport zich ook verpolitiekaliseert heeft. Kleine groepjes in ivoren torens wars en onbereikbaar voor goede kritiek en eigen mening van de mensen uit het veld. Tot de bom barst en iemand zijn zelfbeheersing verliest. Vanavond is dat in Hilversum dan gebeurd. En dan wordt men wakker. Als het te laat is…

Woensdag 8 mei ’02.

Het mooie weer zorgt vandaag door de afkoeling van de afgelopen nacht voor mist die lang blijft hangen. De damp blijft de hele dag hangen. Het zicht is van dien aard dat de jonkies er pas dik na elven uitkunnen. Typisch weer voor de tijd van het jaar. Het wachten is op een bui onweer met als resultaat of weer een week slecht weer of hollands weer met grote, hoge witte wolken. Ik hoop op het laatste. Maar als het onweer niet komt zal dit weertype nog dagen aan kunnen houden.

Tussen de middag ga ik duivenvoer halen bij Frans Fanger in Badhoevedorp. Voor de grotere jongen sla ik een baaltje of wat vliegvoer in. Het is tijd voor de omschakeling op ander voer. Daar ga ik morgen mee beginnen. Van 4 delen kweek en 2 delen Profi Solution gaan ze nu naar 3 delen vliegmengeling, 1,5 deel Zoontjens en 1,5 deel Profi Solution. Dat zal ze aanzetten tot nog beter trainen. De lateren houd ik voorlopig nog op kweek en Profi Solution.

Voor de weduwnaars sla ik een zak prachtige gele Franse kribbs mais in.

De doffers vinden er ook niets aan en blijven kort bij huis vanavond. Op het dak vermaken ze zich met een stuk of wat vreemde jonge duiven, die later gelukkig toch weer verdwenen zijn.

‘s-Avonds is het genieten geblazen. Voor die van voetbal houdt. Geen geweldige wedstrijd, maar wel een spannende. En de Kuipbewoners kunnen weer een trofee in de prijzenkast plaatsen.

Donderdag 9 mei ‘02

Het is echt Hemelvaartsweer vandaag. Veel damp, mist en weinig wind. Daar zal voor het weekend verandering in moeten komen. Of door een fikse partij onweer of door veel wind. Als dat uitblijft dan ben ik bang dat dit type weer nog een paar dagen aanhoudt. En dat zou niet al te best zijn voor de wedvluchten.

Ik kan de jonge duiven er pas na 11 uur uit doen. Zolang blijft het dampig. Ze doen flink hun best al durven ze niet al te ver uit de buurt te gaan. Vandaag ga ik ze voor het eerst vliegmengeling geven en dan verwacht ik dat ze de volgende week nog beter zullen gaan trainen.

De doffers gaan geweldig te keer en verraden goede vorm. Onder het voeren door observeer ik ze goed. Ze zijn echt zo glad als een aal. Ik kan me niet herinneren dat ze de laatste jaren zo goed geweest zijn.

Op aanraden van Willem Mulder heb ik prachtige gele kribbs mais gekocht voor de weduwnaars om extra bij te voeren. Ik vond mijn doffers enkele malen wat licht bij het inkorven. Als ze licht zijn is dat meestal een goed teken. Maar als ze naar de dagfond gaan dan wil ik ze toch graag wat zwaarder hebben. Eens kijken hoe dat uitpakt.

Vrijdag 10 mei ‘02

Vandaag is het hard werken geblazen. Alle jonge duiven moeten worden ingeent tegen Paramixo en behandeld tegen pokken. Als ik het hok in ga bemerk ik dat het hok bezaaid ligt met kleine donsveertjes. En ik vraag me af of veranderen van voer zo snel zo uitwerkt. Ook de jonge duiven beginnen meer en eer hun zondagse pak aan te trekken. Ik laat het zonlicht binnen en dan is het wachten op de man in de witte jas.

In de middag begint een stroom van telefoontjes op gang te komen. Moet ik mee doen of moet ik niet mee doen. Het blijkt dat het dampige weer ook voor morgen op het programma staat. Met voor Frankrijk en Belgie wat motregen en mist erbij. Ik check de weersites op internet nog eens nauwkeurig en kom tot de conclusie dat het zaterdag bijna onmogelijk zal zijn om te lossen. Waarschijnlijk is men flink geschrokken van het debacle van vorige week en zal dan snel uitstellen. Volgende week staat Pont St. Maxence op het programma en die vlucht wordt al donderdag ingekorfd. En als ze zondag pas los gaan is het bijna niet te doen de doffers nog op orde te krijgen. Ik besluit voor de tweede achtereenvolgende week om niet mee te doen en baal werkelijk als een stekker, want de doffers zijn super. Als ik ze ’s-middags los laat blijven ze bijna twee uur aan een stuk jachten en jagen.

Als ik ’s-avonds in de club kom blijken er aanzienlijk minder duiven te zijn dan anders. De schrik van vorige week zit er bij de melkers flink in. Zo te horen zijn ze er allemaal een stuk of wat kwijt en bijna allemaal goede duiven. En dat doet altijd zeer. De vlucht van vorige week stond een dik uur en een kwartier open. Het is heel lang geleden dat ik het me heugen kan dat het ooit zo slecht was. Het is niet te hopen dat ze morgen toch nog los gaan in opnieuw slecht weer. Dan zullen er ongelooflijke klappen gaan vallen.

Zaterdag 11 mei ‘02

Vanmorgen bevat Teletekst een verrassing. Aan de reguliere pagina’s is een nieuwe pagina met lossingsadvies toegevoegd. Diverse weersomstandigheden worden op eenvoudige wijze zichtbaar gemaakt. Een plusje voor goed. Een minnetje voor slecht. Ik zie veel minnetjes op het TV scherm staan. Het is me in oogopslag duidelijk dat het vandaag voor de melkers niets kan worden. Bijna geen wind, zwaar bewolkt en slecht zicht. Al snel in de middag volgen de afdelingen het advies op om uit te stellen. Alleen de Friese Cowboys blijven het nog heel lang proberen. Uiteindelijk geven ook zij de moed op. Gelukkig voor de duiven, want vorige week vielen de raakste klappen in Friesland.

Vandaag dan maar een schoonmaakdag. De jonkies verwerken nog hun injectie en enting van gisteren. Ze eten maar de helft op van wat ik ze voorschotel. Maar ik voer ze ook redelijk vroeg, terwijl de vorige dagen ze pas laat voer kregen. Als het morgen vroeg mooi weer is kunnen ze er mooi bijtijds uit.

Als ik ’s-middags de duivinnen uit de ren laat om naar hun doffers te gaan, zie ik er achterin twee samen aan het donderjagen. Ik ben toch te goed voor ze geweest denk ik. Dat komt ze meteen op enkele dagen half rantsoen gerst te staan. Als je even te goed bent voor je duivinnen is het gelijk gebeurd. Maar dan hebben ze dikke pech. Dergelijke fratsen moet je ze heel snel afleren met een poosje weinig eten.

Na een uurtje gezellig samen verpozen schop ik de hele handel samen de lucht in om feest te vieren. Ze leven zich lekker uit en gaan keihoog aan het rondtoeren. Als ze terug op het hok vallen is het natuurlijk dikke pret. Ze mogen. Ik hoop dat ze er wat motivatie voor volgende week uit zullen halen.

Later in de middag haal ik de duivinnen eraf en onderwijl pak ik ook wat doffers beet. Ze hebben duidelijk meer vlees dan de weken ervoor. Ik geloof dat de mais goed gewerkt heeft. De tip van Willem houden we erin.

Zondag 12 mei ’02.

Vandaag is het de dag van mijn jongste dochter. En dat betekent vroeg op pad met het paard en een heleboel spullen. Op een paar kleine schoonheidsfoutjes doet ze het goed en komt als 1e en 2e uit twee dressuurproeven tevoorschijn.

Het weer is al heel wat beter dan de andere dagen, voor wat het zicht betreft. Het is helder en je kunt ver kijken. Dat is al heel wat, maar duiven lossen kan niet. Ik hoor dat mijn afdeling de duiven terug brengt naar de verzamelplaats. Dat is in jaren niet gebeurd. Maar wel een terechte beslissing. Later in de middag breekt bij ons dan toch de zon door. Eindelijk.