Vorige week heb ik wat geschreven over mijn persoonlijke waarnemingen met betrekking tot het orientatievermogen. Hoe u dat zelf met eigen ogen waar kunt nemen. Ik hoop dat u de proef op de som hebt genomen. Het is een van de wonderen in de duivensport die u dan in werking kunt zien. Vertel me eens over uw eigen waarnemingen. Het kan weer een eye opener voor iemand anders zijn.
Vandaag ga ik wat schrijven over een van de weersomstandigheden die het orientatievermogen negatief beinvloeden. In dit artikel is dat inversie, een vooral in deze tijd van het jaar optredend weersfenomeen bij koud en zonnig weer.
Wat is inversie?
Inversie is een laag vochtige lucht die zich bevindt tussen twee luchtlagen van ongelijke temperatuur. Met het blote oog kun je het niet waar nemen. Gek genoeg kun je een inversie wel horen. De inversie laag kaatst namelijk geluiden terug en die neem je versterkt waar. Vooral in de vroege morgen.
Wat doet inversie?
Inversie treedt op als een soort lens die een verkeerd beeld geeft. U weet allemaal wat een Fata Morgana is. Inversie doet ongeveer hetzelfde. Je vermoed een bepaald beeld op een bepaalde plek. En dat is er dus niet. Het is er wel, maar op een andere plaats.
Inversie doet nog meer. Het kaatst niet alleen geluiden terug, het kaatst ook bepaalde lichtgolven terug waaronder ultra violet licht. En het kaatst radargolven terug zodat het lijkt alsof er zich ergens een object bevindt. Op het scherm van de regenradar is inversie dus wel waar te nemen.
Dat zijn dus nogal wat zaken die je niet zo een, twee, drie, zou toeschrijven aan een onzichtbaar weersfenomeen.
Wat doet inversie verdwijnen?
Als de zon lang en krachtig genoeg het aardoppervlak heeft verwarmd, dan doet opstijgende warme lucht (thermiek) de inversie laag uit elkaar vallen. Dat tijdstip van verdwijnen kunnen meteorologische diensten vrij nauwkeurig bepalen. In Nederland wordt dat onder meer aangegeven op het weerbericht van de luchtvaart NOS-Teletekstpagina 707.
Wat neem je waar als je duiven in een inversie lost?
Vooropgesteld zelf los ik dus geen duiven in een inversie. Ik ben door schande wijs geworden. Als je duiven in een inversie lost, dan vertrekken ze onder invloed van de Fata Morgana werking altijd in een verkeerde richting. Bijna altijd westelijk of noord-westelijk. Het gevolg is dat de route naar huis langer wordt en de gemiddelde snelheid daardoor daalt. En concoursen te lang open staan dan normaal was geweest. Maar er is meer.
Zo’n 25 jaar geleden had wijlen Dr. Pim Stam al in de gaten dat inversie negatief van invloed was op het orientatievermogen van postduiven. En daarmee op de resultaten van de wedvluchten en op de verliezen. Ik denk dat Dr. Stam zich om zou draaien in zijn graf, excusez moi le mot sil vous plait, als hij nu zicht zou krijgen op de geringe hoeveelheid kennis die de liefhebbers nu bezitten over inversie en hoe weinig de organisatie met Stam’s kennis in die 25 jaar heeft gedaan.
Ongeveer even lang is de roep om een database waarin vluchtgegevens kunnen worden ondergebracht om bestudeerd te worden door de knapste koppen van ons allemaal, de WOWD. Dat is er nooit van gekomen. Een keer bijna. Maar bijna is ook niets.
Geen tijd gehad, geen tijd voor gekregen. Dat excuus leggen we even terzijde. 25 jaar is een erg lange tijd om een excuus nog positief te kunnen blijven uitleggen. Op deze site kunt via de boekenkast komen bij een databank vol met wedvluchtgegevens. Na enig speurwerk blijkt al snel dat hoe sterker de inversie is, hoe moeizamer de vlucht en hoe meer duiven er worden verspeeld.
Het geijkte weerwoord is altijd geweest: “Het valt achteraf toch altijd weer mee met de verliezen”. Iedereen weet dat dit kletspraat van de bovenste plank is uit de mond van bestuurders die de schijn moeten ophouden. Natuurlijk komen er best nog een heleboel duiven na. Maar u en ik weten heel goed dat je er bijna nooit meer iets aan hebt. En dat ze om nog mee te sporten op zijn zachtst gezegd onbetrouwbaar geworden zijn. Geestelijk of lichamelijk. Of beide. U en ik weten wat er vervolgens met zulke duiven gebeurt. Wat ermee gebeurt dat mag ik hier niet schrijven. Omdat het onze sport een negatief imago bezorgt.
Ergens op een andere plaats op het WWWeb gebeurt dat helaas wel. Op een plaats waar onze sport een positief imago bezorgd zou kunnen worden. Ik heb er voor u een recente discussie tussen sportgenoten gelicht uit de archieven van de NPO website:
Stelling: “Hoe kunnen mensen duiven lossen met een dikke inversie in de lucht? Als resultaat vier van de zestien weg, terwijl ze toch goed opgeleerd waren. Ik ben echt niet de enige die duiven kwijt was en dat op een vlucht van negentig km dit kan en mag toch niet mogelijk zijn in deze moderne tijd. Graag uw mening hierover.”
Reactie 1: “Voor afgelopen zaterdag was super weer voorspeld. Als je geen risico's wilt nemen, neem dan kippen! Die leggen ten minste nog elke dag eieren.”
Reactie 2: “Sportvriend, als je 4 van de 16 duiven bent kwijtgeraakt (dat is te veel ) dan zou ik toch maar eens kijken of je duiven wel in orde zijn. Ik zou komende zaterdag maar uitkijken met die harde oostenwind.”
Reactie 3: “Naar mijn mening moeten de liefhebbers zelf ook eens nadenken voor ze hun duiven inkorven en beter de weersvoorspellingen volgen. Als die niet goed zijn, dan moet je ze gewoon thuis houden. Doe je dat niet, dan moet je achteraf niet lopen zeuren. Trouwens zo gauw ben je ze niet kwijt, het valt achteraf altijd wel mee. Voor aanstaande zaterdag wordt een harde oostenwind voorspeld. Wil je er nog meer kwijt, dan moet je ze vooral inkorven. Beste man eerst nadenken. Dan inkorven. Er komen nog vluchten zat.”
Reactie 4: “Ik neem aan dat je het over Wychen hebt, dat is nl. 90 km en dat hebben wij ook gevlogen dit weekend. Zelf ben ik er één kwijt van de 20, maar ik ken ook mensen die er 5 kwijt zijn, maar ook wel die er geen enkele kwijt zijn. Vier van de zestien vind ik overdreven veel, dus waarschijnlijk geen vorm. De reactie bij ons was juist dat men vond dat inversie gezeur is en dat men de duiven eerder had moeten lossen toen er nog geen bewolking was. Wat is erger? Bewolking of inversie?”
Reactie 5: “Als ik jullie zo beluister dan hadden jullie liever gewacht tot zondag? Kom op zeg! Het was zaterdag prachtig weer en de inversie waar jullie het over hebben zullen we in de toekomst echt wel vaker krijgen. Echt mooie schone dagen heb je zelden meer. We zullen onze duiven hier toch aan moeten laten wennen. En wat jouw verliezen aangaat: je moet je afvragen waarom de anderen wel thuis konden komen en die 4 niet. Het zijn niet allemaal goeie.”
Reactie 6: “Inversie denk jij. De grootste nonsens van de laatste jaren. Je moet eens naar België gaan en daar aan een liefhebber vragen wat inversie is. Dan lachen ze je uit en zeggen “den Hollander heeft weer wat.” Ik heb zelf zo dertig jaar duiven. Ik ben ook wel eens duiven verspeeld. Een aantal jaren terug werden de duiven nog wel eens ‘s-morgens voor 7.30 uur gelost. Tegenwoordig mag je blij wezen als om 10.00 uur de manden open gaan en dat allemaal door die zogenaamde inversie !!! “
Er waren nog meer reacties voor het geval u mij zou willen controleren. Vanwege bepaald taalgebruik en strekking heb ik die er maar uit geknipt. Ik vind dat geen reclame voor onze sport. In mijn ogen is er voor onze sport 1 uithangbord: onze Nationale organisatie. En als melkers daar vrijelijk gebruik van mogen maken van een discussiepanel dat ook nog eens door iedereen te gebruiken is, dan houdt dat ook automatisch een stukje opvoeding in.
De stellingnemer lijkt misschien geen deskundige, maar hij probeert in ieder geval een nuttige discussie op gang te brengen over inversie.
Daarop kreeg hij 6 reacties binnen waarvan:
een melker echt niets van inversie snapt;
eentje het gooit op de gezondheid van de duiven; hier gaat het dus niet om;
drie melkers inversie gezeur vinden;
slechts een liefhebber weet waar hij het over heeft.
Dat is wel heel erg minnetjes na 25 jaar “onderwijs” aan de liefhebbers over een voor duiven groot probleem. En niet erg positief om mee naar buiten te komen. Naar buiten toe klinkt dat als een stel zwemmers die het hebben over Inge de Bruin die met een hand op de rug gebonden moet proberen om haar race te winnen. En weigeren te zien dat ze maar een hand kan gebruiken om te zwemmen. Niet mopperen Inge. Doorzwemmen. Je kunt altijd nog gaan hardlopen. Nee, nu echt ophouden met zeuren. We gaan het over wat anders hebben hoor. Je begint nu vervelend te worden. De volgende dag lezen we in De Telegraaf: Inge de Bruin stopt met onmiddellijke ingang met zwemmen. Stopt.
We leven met zijn allen in Nederland. Het land van horen, zien en zwijgen. En van de doofpot. Euhh sorry ik vergeet gedogen. Die instelling zorgt ervoor dat niemand zich zorgen maakt en alles op zijn beloop laat. Op alle niveau’s. Makkie dus voor iedereen. Waar maak je je druk om nietwaar? Je maakt je pas druk als er een Pim Fortuyn op staat. Als die het niet redt dan verval je gewoon weer in het oude. Pffttttt… is het enige dat je misschien hoort als je goed luistert.
Bij onze oosterburen maakte ook niemand zich druk bij de duivenbond. Totdat de overheid de laksheid zat was. Tonnen moesten er toen geinvesteerd worden. De vrachtprijzen werden bijna onbetaalbaar. En veel werd van buitenaf gereguleerd. Met als direct gevolg duizenden melkers die nu geen duiven meer op zolder houden. Waar maak je je druk om nietwaar?? We wonen in Nederland. Toch?
Sorry dat ik wat afgedwaald was. Voor die lezers die de proef op de som hebben genomen en goed opgelet hebben toen ze duiven losten, die hebben waar genomen dat duiven iets oppikken. Wat dat iets is zal ik u later uitleggen. Dat iets en inversie hebben altijd ruzie met elkaar. Als dat iets er niet is dan gaat orienteren niet of heel moeizaam. Als u eraan twijfelt neem de proef op de som en los eens duiven in een inversie. Laat me de uitkomst van uw proef weten. En schaam u niet voor het resultaat. Alleen cijfers vertellen de echte waarheid en daar kunnen we wat mee.
In een van de reacties staat verder te lezen:
“Wat is erger? Bewolking of inversie?”
Bewolking in relatie tot het orientatievermogen, daar ga ik het de volgende keer met u over hebben.