wordt de lente en passant zowat overgeslagen. De duiven moeten zich op een paar dagen helemaal aanpassen en dat gaat niet zonder slag of stoot. Veel duiven zijn om te beginnen nog veel te zwaar om goed te kunnen presteren met heet weer. Ze gaan dan om te beginnen minder eten en als het dan vliegduiven betreft die de baan op moeten dan is het oppassen geblazen.
De kunst is het altijd om vliegduiven aan het eten te houden. Als je denkt dat ze door warm weer minder gaan eten geef ze dan niet teveel maar geef ze precies gepast of liefst net even iets minder zodat ze trek houden. Ook zijn mineralen en zouten erg in trek met warm weer en vergeet die niet voldoende te geven. Hetzelfde geldt voor elektrolyten bij thuiskomst.
Op zolder is het veel warmer dan op de buitenhokken; dus werd er een extra drinkbak bijgezet en kregen ze extra mineralen. In deze tijd bijna niet aan te slepen voor de duiven. Het lijkt wel of ze het liever eten dan voer. Verder gaan er wat extra stokjes tussen de pannen voor nog meer lucht en probeer ik ze zo precies mogelijk te voeren. Voer dat niet opgegeten wordt eten ze echt niet meer en weggooien vind ik zonde. Nu als ik deze regels schrijf is de trek weer terug aan het komen.
De training van de nestduiven heb ik naar de avond verschoven. Trainen doen ze dan niet zo graag als overdag maar ik voer ze eerst en een uur later laat ik ze los. Dan gaan ze ook wel een uurtje zonder aansporing. Er zitten enkele losse duivinnen nu bij waarvan ik de doffers ben verspeeld en die gingen de weduwnaars op zitten wachten. En dat was niet echt de bedoeling. Er zit een klein duivinnetje bij die het presteert om onder het raam tussen de spijlen door het hok van de doffers in te komen….
Bij het inkorven van de nestduiven waren die al goed op gewicht afgelopen vrijdag. De ouden gingen allemaal weer mee en dat voor de derde week in successie. Die hebben hun voorbereiding dus te pakken voor hun grote trip. De jaarlingen die de week ervoor op de dag zelf thuis waren gingen weer mee. Ik vond het belangrijk dat ze een keer met heet weer in de mand zaten en naar huis moesten komen. De test verliep goed. Ik reken altijd 10 minuten per 100 km achter de kopduiven voor een nestduif en de eerste voldeed er prima aan en de rest volgde snel op. De 6 oude duivinnen waren er binnen het kwartier. De jaarlingen hadden het veel moeilijker maar leren van dergelijke omstandigheden is het belangrijkste.
De hokken worden overdag open gezet om extra zuurstof binnen te laten zowel van de nestduiven als van de weduwnaars. Ik vind dat belangrijk om zoveel mogelijk verse lucht binnen te laten. Open ramen en deuren zijn uiteraard voorzien van latwerken. Open hok geven doe ik niet.
Het loslaten van de jonge duiven hebben we de afgelopen weken van half tien naar half negen gebracht. Kwestie dat ze beter in de koelte vliegen dan in de warmte. En straks gaan ze als ze mee zijn bij het krieken van de dag los dus best dat ze er snel al aan gewend raken…
Begrijp me niet verkeerd! Duiven lossen bij hitte is altijd een gok. Wacht je tot de inversie voorbij is of zorg je ervoor dat ze thuis zijn als de droge thermiek op steekt. Convoyeurs kennende wordt er liever vroeg gelost dus gaan we ‘best’ zelf risico nemen met de duiven zodat ze er aan gewend zijn.
Afgelopen vrijdag zijn al de jonge duiven geënt tegen Paramixo en Pokken in één enting. Vroeger had ik er slechte ervaringen mee maar de dierenarts verzekerde dat de entstof steeds goed was gekoeld ook tijdens transport naar mijn hok. Let hier dus goed op inden u een dergelijke inenting laat doen bij uw duiven. Entstof die niet goed bewaard is, is weggegooid geld en uw duiven lopen dus nog steeds het risico om ziek te worden.