Home > Archief > Sport in beeld > Hoe het gaat (Editie 200)

Hoe het gaat (Editie 200)

  (22:50) Hoe het gaat

U heeft al geruime tijd niets meer van mij gehoord en dat betreur ik toch wel een beetje. Vroeger altijd zo stipt en dan nu ineens weinig of niets. Dat kan alleen beste lezer als je thuis heel goede achterwacht hebt en daarom tijd over voor zaken buiten het gezin en de hobby om huis. En dan hebben we het over Winning. De back-up thuis is er niet meer en alle voorkomende werkzaamheden komen tegenwoordig voor mijn rekening. Meestal ben ik ’s avonds laat zo uitgewoond dat ik niet meer tot schrijven kom. En een gefundeerd artikel schrijven kost veel tijd en inspiratie. Die twee dingen mis ik helaas de afgelopen tijd.

Met mijn vrouw gaat het na veel ups de laatste 5 dagen weer een stuk minder. Haar handen zijn krachteloos en dan moet ik haar met alles helpen. Dat valt niet altijd even mee. Jan Witteveen heeft een aantal mooie aanpassingen gemaakt in huis en daarmee kon ze zich heel goed redden, maar als je geen kracht in je handen hebt dan houdt het op. Vanmiddag waren we in het UMC voor controle en onderzoek wees uit dat de Prednison niet meer werkt. Als laatste blijft nu over Plasmaferese een soort dialyse waarmee schadelijke zaken uit het bloed worden gefilterd. Erg ingrijpend. U begrijpt dat dit geen prettig bericht was.

We boffen de laatste tijd met zoveel mooi weer en dat gebruiken we om lange wandelingen met rolstoel en al te maken. We hebben altijd veel gefietst… maar we hopen dat dit ooit weer mogelijk wordt. Maar we vrezen dat dit wel eens heel lang zal kunnen gaan duren. Misschien een kwestie van jaren. Hoop doet leven en Marijke zit gelukkig vol drang om beter te worden en dat heb je wel nodig in een situatie zoals deze.

Gelukkig kosten de duiven op het moment weinig tijd en maakt veel of weinig trainen niets uit. Ze de vliegduiven (oud en jong) ruien bijzonder goed en de kweekduiven beginnen alweer gladder te worden. Als binnenkort de hopen veren weer tot het verleden behoren dan kost het schoonmaken minder tijd en wordt het weer wat aangenamer.

Heel voorzichtigjes aan begin ik met wat plannen te maken op het kweekhok. Hoe hebben ze gekweekt. Bevallen de jongen. Is het ook materiaal dat voor de kweek gebruikt kan worden. Wat ga ik doen; denk dat de nadruk komt op inteelt binnen de lijnen zelf om die voor de toekomst vast te leggen. Haal ik nog wat bij of niet. En waar… Dit weekend komen mijn oude vrienden John en Arne op bezoek en die hebben de laatste jaren enorm succes met bijgehaalde Koopman duiven gehad. Daarvan brengen ze 3 koppels mee. Ik ben reuze benieuwd wat voor duiven dat zullen zijn.

Ik heb besloten om de grote fondduiven er na lang wikken en wegen toch uit te doen. Dat is gewoon een brug te ver om er qua tijdsbesteding bij te hebben. Ik zal alle tijd volgend jaar nodig hebben om de jonge duiven uit te wennen en een goed functionerend systeem te bedenken voor ze. En zodra dat draait ga ik me daarop concentreren. Dat is de toekomst. Waarschijnlijk ga ik de beste vliegers daarom ook op de kweek zetten omdat de tijd waarschijnlijk gaat ontbreken om hen de optimale verzorging en training te geven. Dus concentreren op de jongen en als we een jaar verder zijn gaan we veel meer weten waar we staan. Of Marijke beter wordt of misschien al is. Of dat het nog langer duurt. Of dat we misschien wel uit moeten gaan kijken naar een andere aangepaste woning. En hoe het er dan met de duiven uit gaat zien… de tijd gaat het allemaal leren. Maar bovenal houden we de moed erin. Bezig zijn met de duiven is voor mij een stuk therapie om alle sores even van me af te kunnen laten glijden.

Steven van Breemen.

Uw naam

Paswoord

Remember me

Sitemap
Printvriendelijk
Mail sturen
RSS feed

Submenu

Uw naam

Paswoord

Remember me


Steven van Breemen