ONTBREKENDE HEADING > Archief > Sport in beeld > Practische Hints voor deze tijd (31): de postduivenlokker (Editie 196)

Practische Hints voor deze tijd (31): de postduivenlokker (Editie 196)

  (12:14) Practische Hints voor deze tijd (31): de postduivenlokker

Over echt duivenweer hebben we de afgelopen weken niet te klagen gehad. Dan kun je zien af je ze goed hebt en of je echt goede onder de pannen hebt en niet alleen waaiduiven. Selecteren heb ik dan ook altijd gedaan op duiven die met wind op de kop tegen of net boven de 1200 meter konden vliegen. Heel vroeger was dat 1000 en niet veel later werd dat verschoven naar 1100 meter. Als duiven nu onder de 1100 meter gaan dan is dat heel vaak een indicatie van een hele of een halve rampvlucht. Het is met de jaren allemaal veel sneller geworden.

Twee weken geleden zaten onze duiven voor de laatste vitesse vlucht op Epehy een slordige 285 km afstand. De wind zat oost en de zon stond er flink op te bakken. En dan ga je ervoor zitten. Maar niets was weer minder waar. Afdeling 6 lapte de afspraken weer eens aan de laars en wachtte niet tot de andere afdelingen gelost hadden. Dat is toch immers de afspraak als je van je lijn afwijkt? Het resultaat bij ons was dat het gros van de duiven werd meegesleept Noord-Holland in en van achter terug kwam. Wat kan onze sport toch smal en amateuristisch zijn. Dit is niet de Arie van Dam die ik hoog heb zitten. Sorry dat ik het zeg. Anderzijds kan onze afdeling natuurlijk ook eerder lossen, maar zij letten dit jaar goed op het oplossen van de inversie wat zeer te prijzen is. Een dat doe ik bij deze!

Wat er kan gebeuren als je dat niet doet vertelt een email van onze auteur Matt Rakes uit Engeland wiens duiven de afgelopen zaterdag al om 6 uur langs de Franse kust voor een afstand van 400 km werden gelost. Onze vluchten kenden bij een half uur later los al een enorm verval vanwege hevige inversie. Ik schrijf altijd dat duiven bij oostenwind en inversie flink naar links afwijken. En in het geval van Matt is dat ze een heel eind op open zee terecht kwamen. Dat werd bewaarheid door veel duiven die al snel vanuit Ierland werden opgegeven. Maar goed zolang onze AS blijft schrijven wat je niet ziet dat is er niet blijven duivenmelkers toch iedere keer weer proberen of het deze keer onder invloed van inversie niet toevallig toch anders uitpakt. Helaas Pindakaas. Misschien toch een ruiterlijk toegeven dat je het bij het verkeerde eind had? ...-:0

Zelf had ik ervoor gekozen om geen duiven te zetten. De afgelopen jaren verlopen de midfond vluchten in onze afdeling slecht. Men kiest voor het geld en gaat pas laat met de duiven rijden. Op het heetst van de dag want dan heb je zo kort mogelijk een chauffeur en een truck nodig. En dat scheelt bakken met geld. Stoppen onderweg om de wagens te luchten en om de duiven drinken te geven? Wat denkt u? En zo komen de duiven in recordtijd aan op de losplaats en dan haastje-repje de duiven voeren. Die zijn nog helemaal suf en duf en hebben daar geen trek in. Toch wel? Vraag het eens aan de mandenschoonmakers hoeveel maïs ze weggooien. De duiven eten niet. En de volgende dag presteren op een lege maag is de reden van de overall slechte prestaties van onze afdeling in vergelijking met de rest.

Nee dan mogen ze in Zuid-Holland zich gelukkig prijzen dat een echte melker het daar voor het zeggen heeft. Duiven donderdagavond ingekorfd: rijden. Onderweg een paar keer stoppen. Doen zoals het hoort. Duiven eerst een paar uur rust en dan pas voeren. En de resultaten zijn er ook naar want de duiven vliegen er af en toe 200 mpm harder dan hier. Betere duiven? Denk het van niet. Ze gaan wel duifvriendelijk met ze om tijdens het vervoer. En zo bloeit een afdeling en staat het in de schijnwerpers. Wat goed is voor de een is weer goed van de ander. Niet kortzichtig denken. Liefhebbers erbij houden en uitstekende sport bieden. Wie appelen vaart die appelen eet. Zo doe je dat.

Afgelopen vrijdag de Chateaudun gangers 50 km laten vliegen en die deden daar zowat 1 uur over. Warm weer, wind op kop en blauwe lucht is niet altijd duivenweer dat blijkt wel. Maar toen ze vielen, vielen ze vlot. Lekker getraind en tijd zat om ze goed voor te bereiden op hun eerste grote dagfond klassieker.

Oww een beetje afgedwaald… Ik was eigenlijk nog bezig met Epehy. De laatste vitesse vlucht verliep uitstekend. In de club was ik 2-3-4 van bijna 300 duiven en in de Kring 8-26-31 van ruim 2300 duiven. Daarmee werd het vitesse kampioenschap behaald. En de Vale kleinzoon van Magic Mealy leverde daaraan een groot aandeel met 1-2-2-5-5. Ik had er 33 mee en 20 daarvan vlogen er prijs. Van de 14 dagfonders wonnen er 12 prijs; eentje kwam er 3 dagen later thuis met een gebroken vleugel. Dat moet bijna om de hoek gebeurd zijn want hij kan na een week nog amper in zijn bak komen. Jammer maar die dingen gebeuren.

Dankzij de tip van Marcel Gortzen hebben de duiven op het Keukenhok een metamorfose ondergaan. 8 prijzen van 19 fondduiven mee op een vitesse vlucht is erg goed. De afgelopen dagen heb ik weer wat kleine experimenten uitgevoerd omdat er toch luchtstilstand was tijdens het warme weer van het afgelopen weekend. Ik heb toch de klosjes weer onder de voorste rij pannen geschoven en zie het bleef lekker luchtig, fris en warm op het hok.. Precies goed. Deze morgen meteen weer extra dons ten teken van goede zuurstofvoorziening.

Ook over de duivinnen ben ik uitermate tevreden. Zonder vlag trainen doen ze niet maar met de vlag gemakkelijk een dik uur. Op het hok vechten ze als gekken en vallen ze op mijn hand aan als ik ze niet meteen geef wat ze willen. Ik kan ze bijna zo voeren als de doffers. Even was ik bang omdat ze afgelopen zaterdag geen vlucht hadden dat het mis zou gaan. Ze riepen wat meer naar de doffers, maar wat extra gerst heeft dat weer opgelost.

Met de jonge duiven gaat het niet helemaal zoals ik zou willen. Ik denk dat het een combinatie is van het warme weer en het feit dat ik ze extra maïs had gegeven. Gisteren begonnen ze te doen waar ze zin in hadden en vandaag was dat dus voor straf binnen blijven om de regels aan te scherpen.

Mede oorzaak waren ook de 20 jongen van beneden die ik naar boven had verhuisd. Die hadden daar geen zin in en bleven gisteren de hele dag op dak vervelen. Resultaat ’s avonds 2 weg. Die zullen wel 50 m verderop naar binnen zijn gehobbeld want dat is koren op de molen van een van de laatste postduivenlokkers van Hilversum. Zwerft er een vreemde rond dan gaan de duiven buiten tot ver in de nacht om toch die vreemde maar naar binnen te loodsen. Want je weet maar nooit of je toevallig niet gratis een groot kampioen knipt.

Toen ik vroeger met duiven begon was dat nog een serieuze sport. Veel hokken hadden een zgn. knip boven op het hok speciaal om vreemde duiven te knippen. En die kon je dan later voor een kleine vergoeding voor het voer terug kopen. Met mijn vader heb ik ooit bij de Noordermarkt in Amsterdam zo’n knip bekeken van de liefhebber Van der Lee en de werking ervan gedemonstreerd.

Geknipte duiven werden dan op de Noordermarkt te koop aangeboden. Dan kon je je eigen duif terug kopen of laten zitten voor iemand anders. En bij geen belangstelling ging die duif door naar de slacht. Er zat dus regel en systeem in. Maar niet bij mij in de straat.

Mijn weduwnaars worden steevast getrakteerd op duivinnen en mijn duivinnen worden door doffers achterop gezeten. En heb ik kleine jongen buiten dan krijgen zijn weduwnaars een extra training af te werken. Want een klein jonkie wat je nog kan uitwennen is toch lekker meegenomen. En die je uiteindelijk niet bevalt breng je helemaal naar de andere kant van de stad naar het Centraal Hok. Heb je toch nog een lekker fietstochtje met moeder de vrouw.

Het opleren van de jonge duiven verloopt naar wens. Vanwege het weer heb ik ervoor gekozen om ze steeds van dezelfde plek te lappen. Vliegveld Hilversum is een km of 10 van hier. Daar zijn ze nu een keer of 6-7 geweest. Kom ik thuis dan zitten ze er keurig allemaal in. Tot gisteren toen de latere jongen erbij zaten. Ze hebben het dus al goed door hoe het werkt. De reden is tweeledig. Jongen met kopwind en blauwe luchten opleren is link. En in het verleden raasden ze er de 3e of 4e keer er altijd steevast overheen met een mand jongen als verlies. Eens kijken of ze dat nu niet doen. We gaan het zien en beleven!

Steven van Breemen.

Uw naam

Paswoord

Remember me

Sitemap
Printvriendelijk
Mail sturen
RSS feed

Submenu

Uw naam

Paswoord

Remember me


Steven van Breemen