Practische Hints voor deze tijd (30): wat een ballenvlucht! (Editie 195) (13:56) Practische Hints voor deze tijd (30): wat een ballenvlucht!
Afgelopen zaterdag zaten we in Mantes la Jolie een slordige 435 km. Voor de duiven die recht naar huis vliegen ten minste.. Los om 7:55 en dan heb ik er altijd een raar gevoel bij. Waarom niet om 8 uur? Duiven ontsnapt en hop de rest er maar vlug achteraan? Of jongens snel los die handel want de regen komt er al aan voel maar… Andere afdelingen waren een uur eerder los en daar vielen de duiven als knikkers. Bij ons was het een drama. 40 minuten concours bij een dergelijk hoge snelheid is niet normaal.
Ik zat rond 12 op het internet nog snel even naar de wind te kijken en naar de regen die ze onderweg op hun donder hadden gekregen, toen ik dacht dat het best wel eens tijd zou kunnen zijn voor een hele snelle duif. En dat klopte want er klapwiekte er al wel mooi een rond het hok. Ik dacht eerst nog aan een verlaat jonkie omdat de duif op mijn fluiten maar niet reageerde. Maar uiteindelijk viel ze op het Keukenhok. En dat was onverwacht. Nog onverwachter was dat het een fondduivin was. Toen wist ik eigenlijk meteen al dat het foute boel was. Na maar liefst 20 minuten turen werd dat gevoel bevestigd door de volgende duif die viel. Verfomfaaid en al. De eerste was de enige die er goed uit zag.
Op een dergelijk moment wil ik altijd meteen weten hoe de duiven eraan toe zijn. Naar hun duivin keken ze niet om en vielen meteen op de voerbak en de drinkpot aan. Ze waren enorm veel gewicht kwijt. Dan denk je jongens wat een mazzel dat ze met 100 km/uur naar huis komen en dat het geen kopwind met 30C is want dan komt er geen spaan van terecht. Ik denk dan altijd hoe krijg je dat in hemelsnaam voor elkaar om zoveel gewicht kwijt te raken. Als je duiven thuis 1 dag geen eten geeft dan lukt dat nog niet eens. Maar hoe kan dat? Dat zijn dingen die mij intrigeren en die ik graag zou willen weten. Als we het begrijpen dan kunnen we er met zijn allen iets aan hebben om het systeem te helpen verbeteren. Dus brand los met feedback zou ik zeggen ;-)
De afgelopen jaren zijn overmatig lange concours duren en vreemde verlopen in onze afdeling 7 meer regel dan uitzondering op de midfond met 2 nachten mand. Vroeger kregen de duiven altijd water op de verzamelplaats; nu niet. Vroeger werd er langs de snelweg samengevoegd. Nu gaan de een nacht en misschien daarna wel een halve dag een pakhuis in; vroeger werd er meteen doorgereden en de duiven op de losplaats goed verzorgd. Nu alles tijd = geld is geworden en de duiven ondergeschikt, zijn de resultaten uit de vluchtverlopen af te lezen duidelijk slechter geworden. Het zwart/wit resultaat liegt niet. Kennelijk willen duivenmelkers loterij concoursen want bijna niemand interesseert het om er een eerlijk concours van te willen maken… Hoe maak je nieuwkomers überhaupt nog enthousiast voor de sport?
De week ervoor was het wel dikke mik. Gelukkig ging het iets minder hard, maar 1500 mpm op een vitesse vluchtje is voor mijn duiven toch eigenlijk net iets te rap. Ik kreeg er 2 gelijk en dat was goed voor 1&2 in de club maar in het grote spel viel het toch iets tegen. Van de 15 dagfonders hadden er maar liefst 13 prijs en van de fondduiven zelfs 6 In totaal dus 50% en dat is niet verkeerd voor het aantal langzame duiven dat erbij zit. Want het zijn wel allemaal hele snelle vluchten bijna dit jaar. Toch maar een lijntje met waaiduiven opzetten… De score is nu voor de 1e 6 vluchten: 4-1-2-2-1&2-2. Eens kijken of we dit door kunnen zetten.
Op het Keukenhok ben ik verder gegaan met experimenteren qua verluchting. Het enige dat ik nog niet geprobeerd had was de verluchting in de nok veranderen. Onze ventilatie-expert Marcel Gortzen gaf me die hint en ik ben er direct mee aan de slag gegaan. De volgende ochtend gelijk meer dons dan normaal. De duivinnen trokken eindelijk eens weg. En de nekken waren voor mijn gevoel strakker. Het hok is nu wat gemakkelijker te managen qua lucht verversing maar ik ben benieuwd hoe het gaat zijn als het echt warm wordt. In ieder geval kunnen we dan de ramen open zetten voor extra zuurstof. Ik ga u op de hoogte houden hoe het gaat. Misschien geeft het u een idee hoe het anders zou kunnen bij uzelf.
Misschien is wat geschiedenis op zijn plaats. Op de keuken zette ik in 1977 mijn eerste hokje neer. 1,80x1,80 en 2,40 hoog. Voor 3 rijen Oudhollandse pannen met 2 dakramen erin. Golfplaten van achter die net over de pannen heen staken. Geen hond die tegen de duiven op kon die erop zaten. Dan lekt 10 jaar later het dak en bij het eraf halen van het hok blijkt dit aan de onderkant kas verrot. Nieuw hok erop: 3,20x2,10. Iets andere verhouding in de kap; wel zelfde type. En iets dichter op het huis. Resultaat: nooit perfect en altijd blijven rommelen aan de verluchting. Wie het weet mag het zeggen…
De fonddoffers zijn niet echt mijn ding. Hun eetgedrag is heel anders dan van de dagfonders. Met je ogen dicht doe je die dingen en dan weet je de uitkomst. De fonddoffers reageren steeds contra en blijven me onaangenaam verrassen. Kennelijk zitten ze sneller vol met energie dan hun collega’s van het Bovenhok. Nee ik heb er iedere keer geen goed gevoel bij als ik ze niet goed naar mijn zin kan voorbereiden.
Aan de duivinnen beleef ik daarentegen steeds meer plezier. Al is de situatie er ietwat veranderd. Eentje kwam er een week eerder al eens 1 uur later aanzeilen en vorige week 2 dagen later. Aangezien haar doffer was achter gebleven heb ik haar ook haar congé gegeven. En zaterdag 2 dames achter die steeds het laatste waren. De rest past goed in het systeem. De voertafel is een uitvinding want ze vechten om elke korrel voer. Letten op alles wat ik doe en luisteren naar me als ik tegen ze praat. Ik heb wat gevarieerd met het voer en dat pakte goed uit want ze werden veel oplettender. Vroeger zou dan paren en eieren leggen betekenen, maar de inrichting van het hok is nu zo dat dit niet meer kan. Ook heb ik ze uitgelaten voor het tonen. Wakker geschud. Daar reageerden ze heel uitgelaten op. Ik ga daarmee verder experimenteren. Volgend jaar met een stel betere duivinnen wil ik alles hebben uitgeprobeerd en het systeem perfect hebben. Maarrrr….
Dan moet het wel mee zitten met de aanvulling.. En dat zat het weer eens niet. Als je klein behuisd bent dan blijf je bijspenen en kun je ze pas opjagen om te gaan trainen als de laatste jongen die bij zijn gezet er een dikke 2 weken in zitten. Tot die tijd vinden ze het heerlijk om te luieren en in de zon te liggen. Als die schijnt..
Begin mei gaan we ze altijd opjagen. Omdat het moet. Want over 2 maanden moeten ze de baan op. Dat hebben we altijd zo gedaan. En de ervaring opgedaan dat het een gevaarlijke periode was. Opjagen = stress en stress = niet goed. Na 3 dagen was het prijs. Coli. Dat was binnen 2 dagen opgelost met 4 in 1. Daarna een virusje eronder en dat was minder want daar doe je niet veel aan als dat rondzwerft. Dus heb ik ze een weekje op de Virkon S gezet en daarna het hok uitgerookt. Nu is alles gelukkig weer onder controle. Geluk bij een ongeluk is dat de overblijvers meteen immuun zijn geworden voor virussen.
De jonge duiven deden het dit jaar uitstekend op de watermethode. Omdat de kwekers en vliegers dat ook deden heb ik dit jaar de olie en goede spullen eroverheen van het programma geschrapt. Dat was achteraf gezien fout. Hebben we nu hersteld. Pas in deze periode dus op in geval van stresssituaties. Wat zijn dat? Opjagen om te gaan vliegen. De vlag op het hok. Beginnen met opleren. Anders voeren om ze meer of minder te laten trainen. Inenten. Etc. En het verduisteren zelf niet te vergeten… In die periode is het dus heel erg belangrijk om uw jonge duiven te verwennen met veel goede, natuurlijke zaken. Mineralen. Vitaminen. Etc. Zaken die het immuunsysteem bevorderen en ze op die manier beter te laten reageren op stress. En die er niet goed op reageren moeten verdwijnen. Let in deze periode van het jaar dus extra op uw jonge duiven! En let goed op dat er geen zieke vreemde jongen in uw jonge duivenhok terecht komen. Ook dat is prijs.
Steven van Breemen.
|