Respect is waar het om draait
Eigenlijk had ik het kunnen weten. Duivenliefhebbers zijn de grootste egoïsten die er rond lopen. Bestuurders incluis. Ieder voor zich en God voor ons allen. Zolang we zelf maar kunnen scoren. En de rest om ons heen kan ons gewoon geen ene reet schelen.
Zo kun je geen sport beoefenen en hopen dat er nog mensen voor warm lopen om ook duiven te gaan houden. Een beetje intellectueel mens heeft al snel door dat men in de duivenwereld geen greintje respect voor elkaar heeft. Dat leid ik af uit het feit dat ik van slechts een 5-tal lezers, de meeste nog afkomstig uit het buitenland, een reactie mocht ontvangen over de onbeschaamde na-aap actie van de NPO-commissie aangaande het lossings- en vervoersgebeuren.
Waarom duivenmelkers geen respect voor de ander op kunnen brengen is mij een volslagen raadsel. Of het zou op een persoonlijk vlak moeten liggen. Ook hier geldt hetzelfde. Maar als iemand harder vliegt dan een ander kan ik me dat nog indenken. Echter ook dat heeft met respect en niveau te maken. Maar als iemand 10 jaar tijd en energie stopt in voor de duivensport essentiële zaken waarvan iedereen profiteert en er is dan bijna niemand die de waarde ervan beseft, dan houdt het ergens op. Voor mij althans. Ik heb dan ook besloten een heel dikke punt te zetten achter onderzoekswerk voor de duivensport. Dat houd in dat er van mijn hand dus ook geen artikelen meer verschijnen. De kennisdiefstal heeft bij mij zo’n enorm diepe leegte gecreëerd, dat ik mezelf niet in staat acht om nog een behoorlijke bijdrage op papier te zetten. En ik verder ook geen enkele zin heb om tegen een log gevaarte aan te schoppen of me te verlagen in pulp schrijverij dat op een gegeven moment ook niemand meer leest.
In de wetenschapswereld waar ik dagelijks middenin verkeer heeft men wel respect voor elkaars werk. Daar hoef je niet voor in een apepakkie met stopdas rond te lopen. Of in een witte jas met een naamplaatje. Mijn professor heeft gewoon Jan. En dat staat ook op de deur te lezen. Vaak vragen bezoekers waar de kamer van de professor is. We doen dus gewoon. In de duivensport heeft men slechts respect voor een witte jas of iemand die zijn schrijverijen met Dr of Prof ondertekent. Het gekke is dat wij zo’n club herbergen in onze gelederen met van die mensen erin. Die dus zouden moeten weten hoe het hoort. Maar waarvan je zeker zou mogen verwachten dat ze doorzicht in de materie zouden hebben. Echter ook wetenschappers kunnen ziende blind zijn. En als je er niet in slaagt de essentie van zaken te doorgronden, dan kun je je maar beter afzijdig houden. Respect tonen. Of beter: het je uit laten leggen hoe het zit. En dan sturing geven aan het rapporteren.
Als je een rapport produceert dan is dat namelijk nooit af. Er zit een vervolg aan. Het zal in regels moeten worden gegoten. Er zal onderricht moeten worden gegeven. Maar hoe kun je dit in hemelsnaam doen als je de materie niet helemaal tot in de finesses begrijpt?? Han van Megeren kopieerde werken van Rembrandt, maar werd toch gesnapt. Hij gebruikte toch niet helemaal de juiste kleuren zoals de oude meester deed. Zoals bij zoveel dingen gaat het om kijken en vergelijken. En niet iedereen ziet wat de ander ziet. En begrijpt wat de ander wel begrijpt. Echter als je respect voor elkaar opbrengt en ieder in zijn waarde laat dan kun je wat leren van die ander. Dat levert wederzijds respect op. En daar kun je op verder bouwen. Bis.
In de duivensport is kennisoverdracht onontbeerlijk voor het voortbestaan van de sport. Het geeft cachet. Helaas is kennisoverdracht voorbehouden aan selecte groepjes. Schimmig gedoe trekt geen nieuwe beoefenaren aan. Nee, het stoot eerder beoefenaren af. Bezoek de discussiesite eens van de NPO. Lees er de teksten door en zie dat de mensen die kennis zouden moeten kunnen overdragen zich volledig afzijdig houden. Dat zou toch anders moeten zijn. Maar ik wed dat als zij het wel deden ze onmiddellijk tot de grond toe werden afgebrand. Respect is waar het om draait.
Goed het is niet anders dan het is. Er worden eindelijk regels opgesteld voor het lossen, vervoeren en het onderweg verzorgen van duiven. Oppervlakkig, want dat kan ook niet anders als je ergens de essentie niet mee gekregen hebt. Dat houdt in dat het reglement hiaten gaat vertonen. Mogelijkheden voor mensen om het verkeerd te interpreteren of zelfs om misbruik te maken en om er vervolgens onderuit te komen. Want wat als de rechtsprekers niet weten hoe recht te spreken. Dus wat zal er op den duur veranderen? Juist….
Er wordt gepoogd om een ingewikkeld muziekstuk ten gehore te brengen. Ik ga maar eens lekker een ommetje maken. De zon schijnt. Dat doet tenminste geen zeer aan mijn oren.
| 
