Wat willen we niet weten en waarom niet?
Copernicus en Galilei hadden het er maar wat moeilijk mee en Darwin wist er ook alles van. Nieuwe kennis stuit vaak op sterke weerstanden. Dat komt omdat er een bevredigender en comfortabeler heersend beeld voor moet worden opgegeven. Het is niet voor niets dat de weerstand van gezagdragers zich richt tegen vernieuwende denkbeelden, want die leveren nieuwe feiten op. Er is nauwelijks actieve weerstand tegen. De weerstand die er is, komt onveranderlijk van enkelingen wier macht of aanzien wordt aangetast door de nieuwe inzichten.
Pluk duizend mensen van de straat en vraag ze wie Copernicus en Galilei waren en wat die ontdekten. Maar neem je een belanghebbende dan stuit je op weerstand. Niet omdat de potentaat in kwestie iets begrepen heeft van de vraag, maar omdat hij zijn leiderschap puur ontleent aan fabeltjes.
Urbanus VIII moet bliksems goed beseft hebben dat Galilei gelijk had, maar zijn handel liep immers gevaar. De wetenschapper haalde bakzeil, want hij kende het vervolg: na min of meer uitgebreide marteling in de voorafgaande weken werd de veroordeelde voor de kerk aan een paal gebonden (of, als de paters Dominicanen zin hadden in wat variatie, eraan gespietst) en vervolgens verbrand. Aan de vooravond van zo'n behandeling zou het slachtoffer troost kunnen vinden door te bedenken dat hij in elk geval voor een grote zaak ging sterven. Maar zelfs dat zou hem niet gegund zijn, want ik denk dat Paus de Zoveelste meer beducht was voor zijn goudgerande boterham dan voor de invloed van de fysica op de tere ziel van zijn schaapjes.
Zo was het vroeger en zo is het nu nog steeds. Kijk om u heen. Lees de krant. Kijk TV. Voorbeelden te over. En in de duivensport is het niet anders. De gezagdragers willen niet meegaan in veranderingen. Ze zijn uiterst tevreden zoals het nu gaat.
Waarom zouden we anders of beter gaan lossen?
Waarom zouden we toegeven dat mechanische verluchting een zegen is voor de duiven?
Het tegen houden van dit soort nieuwigheden staat namelijk niet garant voor die toekomstige goudgerande dikbelegde boterham van onze gezagdragers. Want het zou inderdaad best eens zo kunnen zijn dat er minder duiven verspeeld worden. En is het dat wat we eigenlijk willen? Want…… Hoe meer duiven er namelijk verspeeld worden, hoe hoger de inkomsten zijn. Want de liefhebber waagt zijn kans en bestelt nog maar een paar ringetjes en chipringetjes meer voor het volgend jaar. Want je kunt nooit weten. Misschien dat hij er nu eindelijk eens een paar meer overhoudt aan het eind van die rit. Mooi niet dus. En zo kabbelt het beekje al jaren rustig voort zich slingerend tussen de akkers van duivenland. En willen we van vernieuwingen absoluut niets weten. Want de boterhammen worden immers nog steeds met een gouden rand gebakken.
Jaren geleden, begin jaren negentig van de vorige eeuw, werd er door de gezagsdragers al gesproken van een database die gevuld moest worden met vluchtgegevens om de verliezen met de jonge duiven beter te kunnen begrijpen. Jaren en jaren later nog steeds nada, noppes niks van niemendal. Waarom is dat toch? Omdat de gezagsdragers het gewoon niet willen weten wat het probleem zou kunnen zijn. We verkopen immers nog steeds een boel ringen en wat kan de rest ons dan bommen nietwaar?
Enkele jaren nadien kreeg de duivensport de kans om middels de kaderwet Welzijn Dieren zelf de regelgeving op te stellen. Een dikke tien jaar later nog steeds nada aan regels op papier.
In diezelfde tijd werd ook bekend dat het toekomstige postduivenvervoer geconditioneerd moest worden. Dus geen 6000 duiven meer in een afgesloten doodskist, maar 6000 duiven in een luxe toeringcar naar de losplaats en onderweg van alle gemakken voorzien. Wat deden onze gezagsdragers op dit vlak? Praten in achterafkamertjes. En er is nog steeds geen rapport over uit gebracht wat uitsluitsel geeft wat beter is. Enkele afdelingen, waar klassemelkers aan het roer staan, hebben zelf de stap maar vast gezet. Want zij konden en wilden zich laven aan rapporten en onderzoeken opgesteld door een pionier. Wat deden onze gezagsdragers? Om geen gezichtsverlies te leiden lieten zij het onderzoek door een eigen commissie nog maar eens dunnetjes over doen. En over. En over. En…. U raadt het al, want we willen het eigenlijk niet weten. Daarom laten we het maar zo. En desnoods doen we het nog een keer over om onze goede intenties aan den volke te tonen.
De laatste score van onze gezagsdragers in het kader van we willen het eigenlijk niet weten is het stop zetten van een lossingspagina gebouwd voor het eigen kader die het eigenlijk ook niet wil weten. Als dat eigen kader wekelijks de moeite had willen nemen om die lossingspagina te raadplegen, dan had minstens de helft van alle hele of halve rampvluchten kunnen worden voorkomen. Maar dat is totaal niet interessant. Interessant is dat de eigen vervoershandel goed draait. En dat er door de noeste helpers een graantje kan worden meegepikt uit de ruif. Maar we dwalen af.
In deze kan niets anders gedaan worden dan openheid van zaken geven. U hoeft niet uitgelegd te worden wie de lossingspagina bedacht heeft en in elkaar gestoken. Wie hem gebouwd heeft weet u nu ook. Winning’s eigen webmaster. Voor nul gulden. Alles werd gedaan voor de melker en voor de sport. Maar dat paste niet in het straatje van de gezagsdragers. Wie maakt er zich nu druk voor iets dat nul gulden oplevert? En zoiets als de Lossingspagina brengt de eigen handel in gevaar. Het lanceren van de Lossingspagina werd 5 maal opnieuw in een bestuursvergadering ter stemming gebracht. Terwijl driemaal scheepsrecht is. En 5 maal kwam het door de stemming met democratische meerderheid. Maar die meerderheid betrof niet de gezagsdragers. Die wikten en beschikten anders. Het werd de Lossingstelefoon die ‘a raison van 1 gulden per minuut' gebeld kon worden. Dat de gezagsdragers het niet noodzakelijk vonden om hier in een bestuursvergadering over te laten stemmen spreekt voor zich.
Dat was toen de bekende druppel. Aanblijven betekent dat je voor Jan met de Korte achternaam achter de tafel zit. En als blind ja knikken niet bepaald je hobby is dan kras je dus op. Op deze manier zijn in het verleden al vele krassen de til uit gevlogen en de blauwen op het nest gebleven als u begrijpt wat ik bedoel.
En nu de laatste stap van de gezagsdragers om alles bij het oude te laten. De kern van de Lossingspagina is de Lossingswijzer. In den beginne gekscherend Los Wijzer genoemd. U heeft hem? Wel, je kunt er wijzer mee lossen en dat is bij menige gelegenheid ook zo gebleken. Maar willen we wel wijzer lossen? Het antwoord is: nee, dat willen we niet. De gezagsdragers meldden nog dat er naar alle waarschijnlijkheid geen gebruik van gemaakt wordt. En dat staat gelijk aan niet gebruik maken van. Dat weten we dus ook weer en het is nu ook meteen duidelijk aan de mannen van de WOWD als ze dat al niet door hadden dat ze met een tot mislukken gedoemde missie bezig zijn. Want beter lossen doet minder duiven verspelen, minder ringen, minder chipringen en minder gummiringen verkopen. En dat is rampzalig voor de handel zoals u immers begrepen heeft.
We weten wat we niet weten willen.
Uiteindelijk heeft Galilei toch geschiedenis geschreven. Hij staat te boek als de man die uitgevogeld heeft dat de aarde niet het middelpunt van het heelal is. Urbanus VIII en zijn opvolgers in het Vaticaan hebben hun gezag uiteindelijk toch niet overeind kunnen houden. De mensen laten zich niet tot in de lengte der dagen voor de gek houden.
Vooral als we weten wat we eigenlijk nooit hebben willen weten.
|